Thailand - Koh Tao

Koh Tao dag 1/5 – 9 oktober
Om half 5 stopte de bus in Chumphon, het stadje waar we de boot moesten nemen. Hier stapte iedereen uit, maar omdat ons nadrukkelijk gezegd was dat we moesten blijven zitten tot we opgehaald werden deden we dat maar. Maar toen de bus zich helemaal met nieuwe mensen vulden is de Bosnische jongen toch even buiten op onderzoek gegaan, hij meldde ons dat al onze backpacks wel al buiten stonden, dus toen zijn we toch heel vlug maar naar buiten gegaan. Buiten stonden we een beetje verloren om ons heen te kijken tussen alle bussen, maar de chauffeur gebaarde (een beetje bozig, volgens mij stonden we in de weg) dat we naar een wachthuisje langs de weg moesten gaan. Daar moesten we een uurtje wachten tot we naar het station gebracht werden, waar we de bus naar de haven namen. Het was een halfuurtje rijden naar de haven. Daar waren we uiteindelijk rond half 7, maar het voordeel van zo vroeg zijn is dat we wel de prachtige zonsopkomst konden zien! We verbaasden ons wel over hoe druk het nog rond het vroege tijdstip was, om 5 uur was er al een markt gaande op straat!

Na nog 3 uurtjes op de boot waren we eindelijk op het prachtige Koh Tao! Wat een mooi eiland zeg, de foto’s zeggen genoeg! Bij de haven werden we meteen omver gelopen door alle taxiverkopers, maar we wilden eerst wat verder lopen. De taxi’s bleken behoorlijk duur te zijn en we dachten dat als we wat verder zouden lopen dat ze dan misschien wat goedkoper werden. Eenmaal op de grote weg kwamen we niks meer tegen, dus zijn we maar gaan lopen. We moesten naar Sairee Beach, daar waren de meeste goede duikscholen en verblijfplaatsen, dat was zo’n 2 kilometer lopen. Man, ik kon mijn shirt wel uitwringen toen we daar eenmaal waren, in de brandende zon met een backpack op de rug en mijn rugzak voorop was het zacht gezegd behoorlijk warm! Toen we eindelijk bij Sairee beach waren zijn we eerst ook neergeploft bij een tentje en hebben daar lekker verfrissende fresh fruit salat (met overheerlijke watermeloen, jumm) gegeten.

Na verschillende duikscholen/resorts uitgecheckt te hebben eindigden we bij eentje die een mooi aanbod had: 4 daagse duikcursus, waarvan de eerste les ’s middags al om 2 uur begon, en overnachtingen bij de prijs inbegrepen. Ons verblijf voor de komende dagen is een leuk bungalowtje (op stelten) 5 minuten lopen van het strand vandaan, ideaal! We hadden een uurtje de tijd voordat de eerste duikles begon, dus snel gedoucht en een tosti van de 7/11 gedeeld. De eerste les was puur theorie waar we de beginselen van het duiken leerden. Om half 5 waren we klaar, maar omdat we naast de tosti verder nog niet echt wat hadden gegeten besloten we om nog een tosti te halen. Wel leuk om nu een ander smaakje te proberen dachten we, dat was niet zo’n slimme beslissing, was de spicy chicken tosti smaakte naar oude vis haha. Na onze ‘heerlijke’ verlate lunch zijn we aan het zwembad gaan liggen totdat de zon verdwenen was en de muggen ons levend opaten. Als avondeten hebben we een behoorlijk pittige curry, die overigens wel heel lekker was, gehad en daarna zijn we naar de bungalow gegaan om vroeg in bed te duiken. We waren behoorlijk kapot van de reis, dus een goede nachtrust kan geen kwaad, want morgen gaan we voor het eerst duiken!

Koh Tao 2/5 – 10 oktober
Om 8 uur werden we verwacht voor onze tweede duikdag, eerst wat theorie en daarna zouden we (wel in het zwembad) voor het eerst duiken! Omdat we zo vroeg waren was nog niks anders open dan de 7/11, dus daar ons ontbijtje maar gehaald. De theorie ging goed en we waren al een stuk sneller klaar dan onze instructeur (een fransman genaamd Pierre, erg aardige gozer!) had ingepland. De planning was om pas na de lunch te gaan duiken, maar nu konden we na een korte pauze ’s ochtends het bad al in. Aan het strand werd ons een passende duikoutfit aangemeten en toen gingen we weer richting het zwembad. Eerst werd ons uitgebreid uitgelegd waar de uitrusting precies uit bestond en wat het deed, daarna moesten we een aantal keer zelf de uitrusting in elkaar zetten en weer uit elkaar halen. Toen dat een beetje goed lukte deden we een wedstrijdje (die ik natuurlijk won haha) met het in elkaar zetten. Pierre was na nog een keer in en uit elkaar zetten/halen uiteindelijk tevreden en we mochten onze wetsuits aantrekken.

Met het duiken begonnen we in het ondiepe bad met het aantrekken van onze duikuitrusting en oefenen met het ademen onder water. Dat voelt best onnatuurlijk, ten eerste mag je nooit je adem in houden met duiken en dat ben je al gauw geneigd te doen onder water en ten tweede adem je alleen maar door je mond in en uit. Nadat we hier gewend aan waren begonnen we met wat duikoefeningen, toen dat allemaal goed ging verplaatsen we ons naar het diepe bad speciaal voor duiktraining. Daar deden we steeds moeilijkere oefeningen, die we uiteindelijk allemaal onder de knie kregen. Maar bij duiken komt nog best veel denkwerk. Het meeste moeite hadden we om onder water ‘neutural byuoant’ te zijn, dit betekent dat je onder water niet zinkt en ook niet omhoog drijft. Alleen vonden we het best pittig om niet om te rollen of over te hellen. Ook kwam het vaak genoeg voor dat ik boven water tegen de instructeur aan dreef, juist weg dreef of een rondje draaide waardoor ik met mijn rug naar hem toegekeerd was, terwijl hij rustig op een plek zonder enige moeite bleef haha.

Toen de duikoefeningen in het water klaar waren moesten we de uitrusting goed schoonspoelen, bij het uittrekken van de wetsuit zag ik dat mijn armen aardig verbrand waren geraakt. Ik was compleet vergeten om me in te smeren voor onder water met als gevolg dat de wetsuit een behoorlijke afdruk had achtergelaten haha. We hadden een uurtje pauze om te lunchen. Het duiken had best wat energie gekost dus dat uurtje werd goed gebruikt om de energie weer aan te vullen! Stipt 3 uur stonden we weer bij het leslokaal voor de volgende theorieles. We wilden ijverig aan de slag, maar Joris was vanaf het begin al reuze slaperig en ik had aan het einde ook moeite om mijn ogen open te houden. Toen om half 5 de les voorbij was konden we ook niet wachten om het leslokaal te verlaten en lekker naar het strand te gaan. We wilden graag lekker langs het water liggen, maar omdat nergens schaduw te bekennen was (Joris zijn armen waren ondertussen ook behoorlijk rood gekleurd) leek het ons toch niet zo handig om op het strand te gaan liggen en zijn we bij het zwembad in de schaduw gaan liggen (luxe he, strand én zwembad).

’s Avonds hebben we weer een overheerlijke Thaise maaltijd gegeten onder het genot van een biertje en een cocktail. We zijn weer op tijd naar de bungalow gegaan, we moeten namelijk nog wel wat theorie leren voor morgen! Dan hebben we the final exam voor het duiken, ook is het niet verkeerd om op tijd in bed te liggen want morgen gaan we onze eerste open zee duik doen, spannend hoor!

Koh Tao dag 3/5 – 11 oktober
Om 8 uur ging het wekkertje en om 9 uur zaten we, na een lekker ontbijtje, weer in het klaslokaal. Vandaag hadden we onze laatste theorieles en meteen erachter na het final exam. Eerst werd ons een tabel uitgelegd die je bij duiken gebruikt, zodat je weet hoelang je onder water kunt blijven bij meerdere duiken en hoelang je boven water moet blijven zodat alle stikstof weer uit je lichaam is. Op het eerste gezicht leek het een hele ingewikkelde tabel, maar na wat uitleg was het goed te begrijpen! Als final exam moesten we 10 vragen over de tabel beantwoorden en 50 over de duiktheorie, dit ging gelukkig goed want in totaal hadden we maar 1 foutje. Na de theorieles hadden we een uurtje pauze om wat lunch te halen. Wij lieten bij een kraampje twee belegde broodjes inpakken en om kwart voor 11 stonden we op het strand, klaar om te gaan! We moesten nog even wachten omdat de leerling van de andere instructeur, een Koreaan, te laat was. Met een klein bootje, een longtail boot, werden we van het strand naar een grotere boot gebracht. Dat was al een klein avontuurtje opzich haha. We moesten in de zee waden, ik kwam tot mijn ribben in het water, en daarna ons in het bootje hijsen. Dit moest wel voorzichtig en een tegelijk want anders had je het risico dat het bootje zou kantelen. Hotsend en botsend voeren we over de golven naar de grote boot. Daar waren nog zo’n 7 mensen van een andere duikschool en samen gingen we naar de duikplek. Een van de meisjes van de andere duikschool zat mij aan te kijken en zij kwam mij ook heel bekend voor, bleek dat we samen in hetzelfde jaar geneeskunde zaten! Wat een toeval zeg! Dit is al de tweede bekende die ik tegenkom, in Bangkok was ik ook al een meisje uit Terborg tegen gekomen. Wat is de wereld toch klein he haha.

We hadden gehoopt dat het hotsend en botsend wat minder werd op de grote boot, maar dit werd alleen maar erger. Ik voelde me behoorlijk misselijk worden, kreeg helemaal zweetaanvallen en was aan het trillen. Joris was er zelfs nog erger dan ik aan toe en zag erg bleek. En dan moesten we ondertussen onze duikset ook nog in elkaar zetten, dat hielp ook niet erg tegen de misselijkheid. Onze instructeur vertelde ons dat het echt beter zou zijn als we eenmaal in het water zaten. Daar probeerde we ons dan maar zo snel mogelijk naar toe te werken, terwijl Joris zijn maag ondertussen een paar keer op het water leegde. Eenmaal in het water waren de golven behoorlijk wild nog en aan het oppervlakte werd het niet veel beter. We waren ook een beetje chaotisch bezig en hadden geen overzicht. Na wat opdrachten aan het oppervlakte gedaan te hebben gingen we snel naar beneden. Hier ging het bij mij wel een stuk beter met de misselijkheid, maar ik voelde me niet zo comfortabel. Ik had een erg claustrofobisch gevoel en maakte me ook een beetje zorgen om Joris, niet dat hij dadelijk nog een keer moest overgeven en dat hij zou stikken ofzo. Op de bodem deden we nog een paar oefeningen, maar bij de laatste oefening lukte het niet goed om op de bodem te blijven en dreven we naar boven. Daar gaf de instructeur aan dat we terug naar de boot gingen, Joris zijn zuurstoftank was ook behoorlijk snel op gegaan. Joris ging als eerste de boot op en kon zich nog net op tijd uit zijn uitrusting wurmen voordat hij weer overboord hing. Met moeite kwam ik ook aan boord, zo’n pak is echt loodzwaar! Onze instructeur ging aan de kapitein vragen of we naar een rustiger stuk zee konden waar geen golven waren. Dat kon gelukkig en toen alle andere groepjes ook aan boord waren gingen we daarheen.

Op het rustiger stuk water voelde ik me meteen stukken beter, Joris was helaas er alleen maar slechter aan toe en ronduit beroerd. Hij besloot ook om de tweede duik niet uit te voeren omdat hij zich echt niet goed genoeg voelde. Zelf had ik ook niet zo heel veel zin in de tweede duik omdat ik de eerste niet echt als positief had ervaren. Maar ik moest wel, wilde ik in ieder geval mijn duikbrevet gaan halen! En ik ben blij dat ik het heb gedaan! Want alles wat niet lekker ging bij de eerste duik ging een stuk soepeler bij de tweede duik. Sowieso scheelde het al heel erg dat hier geen golven waren, dus dat je rustig aan het oppervlak kon drijven. Onderwater was het ook een stuk kalmer en na een paar korte oefeningen aan de oppervlakte gingen we de diepte in. We zaten in een dieper gedeelte dan de 12 meter waar tot we zouden afdalen, dus eerst moesten we een eindje zwemmen naar lager gebied. Daarna konden we heerlijk rond zwemmen en genieten van de prachtige onderwaterwereld. Ik heb van allerlei vissen gezien, vissen met een kuif, kleurrijke vissen, scholen, camouflage vissen en nog veel meer! Er was zelfs een klein visje die probeerde van het oor van de instructeur te eten haha. Waar ik het de eerste duik onder water claustrofobisch had gevonden en zo snel mogelijk naar boven wilde, was het nu echt heerlijk en vond ik het jammer toen na een tijd zwemmen mijn zuurstoftank leeg raakte en we weer omhoog moesten. 5 meter onder het oppervlak moesten we 3 minuten wachten zodat je niet de duikersziekte kon krijgen en met naar boven gaan moest ik nog een paar oefeningen doen. Eenmaal boven was het nog een klein stukje zwemmen naar de boot en na nog een laatste oefening klommen we weer aan boord.

Joris was er heel ietsjes beter aan toe maar alsnog niet goed in orde. Toen we (hotsend en botsend met de grote én kleine boot) eindelijk weer aan land waren was dat ook een opluchting. Na onze duikuitrusting schoon gespoeld te hebben werd er even met de manager overlegd wat we nu het beste konden doen, aangezien Joris een duik had gemist. Als oplossing werd aangeboden dat Joris morgenochtend om 6 uur met de boot zijn tweede duik in kon halen en dat we dan samen om 12 uur voor de derde en vierde duik gingen. Best veel drie duiken op een dag, maar we besloten het wel te doen. Meteen ook even pillen tegen zeeziekte gehaald (anders komt er natuurlijk alsnog niks van), dus hopen dat die goed werken!

De bootrit / het duiken was best vermoeiend geweest, vooral voor Joris, dus we zijn even bijgekomen langs het zwembad. Daar hebben we ook onze broodjes opgegeten die we vanmiddag hadden gehaald, daar zijn we niet echt aan toe gekomen op de boot haha. We hebben zo lang mogelijk gerelaxed, maar toen we echt opgevreten werden door de muggen zijn we in de lobby gaan zitten. Hier hebben we achter de laptop nog wat dingetjes geregeld (blog online gezet!) en daarna was het weer tijd voor het avondeten. Na het eten zijn we op tijd weer naar de bungalow gegaan. In de bungalow is Joris snel gaan slapen (morgen 05:25 wekkertje!) en ben ik nog wat gaan lezen. Morgen is onze laatste duikdag en ik hoop heel erg dat de pillen goed werken en dat het beter gaat dan vandaag!

Koh Tao dag 4/5 – 12 oktober
Dag 4 op Koh Tao begon voor mij (Joris) erg vroeg want mijn wekker ging al af om 5:25 uur, omdat ik mijn duik van gisteren moest inhalen. Na een paar keer zuchten en puffen heb ik mij maar uit bed gehesen en heb ik met moeite een half croissantje naar binnen gewerkt en uiteraard twee zeeziektepillen. Vervolgens ben ik naar de equipment room gelopen en zag ik tot mijn blijdschap een redelijk vlakke en rustige zee. De vooruitzichten waren dan ook een stuk beter dan gisteren en ik hoopte dat de pillen tegen zeeziekte goed zouden helpen. Vandaag was de andere Koreaanse duiker mooi op tijd, maar bleek onze schipper van de taxiboot zich verslapen te hebben. Na een kleine vertraging vertrokken we om 6:15 uur richting onze gele boot voor een nieuwe poging. Pierre, onze duikinstructeur, gaf aan dat wij de tweede duik gingen doen en ik had dus nog even de tijd om te acclimatiseren op de boot. Het ging een stuk beter dan gisteren en ik had dan ook erg veel zin om mijn duikcursus te hervatten.

De tweede duik gingen we doen bij White Rocks en na een aantal oefeningen aan de oppervlakte gingen we naar 12 meter diepte en was het tijd om te genieten van het onderwaterleven. Dit viel alles behalve tegen. Het gebied rond White Rocks bestond uit prachtig koraal en ik heb veel prachtige vissen mogen spotten. Daarnaast zag ik ook nog een hele gave rog en een enorm lelijke aal. Deze tweede duikervaring was zo veel beter dan de eerste en ik kon dan ook niet wachten om vanmiddag wederom het water in te gaan.

Nadat ik weer via de longtail boat aan het vaste land was gebracht ontmoette ik lot in de lobby van ons resort en hebben we eerst heerlijk gerelaxt aan het water. Het was nu rond kwart voor tien en om kwart voor twaalf moesten we ons weer melden bij de equipment room. Ik had dus mooi even de tijd om een beetje slaap in te halen en lot heeft lekker kunnen lezen. Na een uurtje zijn we weer zo’n overheerlijke broodje gaan halen en hebben deze samen met een aantal zeeziektepillen (just to be sure) opgegeten. Vervolgens hebben we ons weer bij Pierre gemeld en zijn de zee opgegaan voor onze laatste twee duiken. Wij gingen op twee verschillende plaatsen duiken, namelijk Twins en wederom White Rocks en gingen tot 18 meter diepte.

Bij de eerste duik moesten we nog een drietal oefeningen doen en vanaf dan was het alleen maar ‘fun diving’. De oefeningen gingen weer erg goed en daarom gingen we al snel over naar het leukste gedeelte van duiken. De locatie Twins vond ik qua onderwaterleven minder mooi dan White Rocks, maar tijdens onze tocht onder water hebben we nog wel genoeg moois gezien. Het hoogtepunt van de eerste duik was het in levende lijve zien van Nemo, erg tof! Nadat we de eerste duik goed hadden afgerond was er nog maar één horde te gaan voor ons duikbrevet. De opdracht voor de tweede duik was vooral om als elkaars buddy’s goed op elkaar te letten en dicht bij elkaar te blijven. We hoefden verder geen oefeningen meer te doen en Pierre gaf ook geen aanwijzingen meer.

De vierde en laatste duik van ons was echt met voorsprong de mooiste duik van allemaal. We hebben fantastische dingen gezien onder water en konden ook echt genieten van alles wat er om ons heen gebeurde. Helaas kwam er na iets minder dan een half uur een einde aan onze laatste duik omdat mijn lucht weer bijna op was. We moesten echter wel weer een stop van 3 minuten houden 5 meter onder het oppervlak. Toen deze drie minuten voorbij waren feliciteerde Pierre ons onder water en sloten lot en ik onze duik met een onderwater high five af. Vervolgens weer aan boord van de boot hadden we ons duikbrevet binnen en konden we weer terug naar het vaste land. Na een korte douche moesten we nog een aantal administratieve zaken regelen en daarna was het tijd voor een klein feestje.

We besloten om voor het eten eerst even een aantal zaken te regelen voor onze verdere reis en hebben dan ook voor morgen de nachtboot geboekt naar Khao Sok. Khao Sok is een National
Park in het zuiden van Thailand. Daarna hebben we lekker Thais gegeten en zijn we voor een kleine wandeling richting het strand gegaan. Ik was ondertussen al behoorlijk moe van het vroege opstaan en mijn drie duiken en wist dan ook niet of ik het feestje nog ging halen. We hebben daarom even rustig op de schommel aan het strand gezeten en naar de sterrenhemel lopen staren. Uiteindelijk besloten we om toch nog even langs het strand te lopen en daar kwamen we langs een aantal hele leuke tentjes. We zijn bij een tentje neergeploft in twee zitzakken en hebben daar een lekker drankje gedronken aan het water. Tijdens dit drankje kwam er een mailtje binnen die ervoor zorgde dat ons hart even stopte (het was namelijk de uitslag van Lot’s laatste toets). Vol spanning besloten we het mailtje te bekijken en er bleek nog meer goed nieuws te zijn op deze al fantastische dag. Lot had namelijk haar toets gehaald met een 7 en daarmee ook haar Bachelor!!!

Om dit heugelijke feit te vieren besloten we ook maar een “lekkere” cocktail bucket te bestellen. Deze bucket was echter zo sterk en vies van smaak dat er geen sprake was van genieten. Maar aangezien de bucket ongeveer 250 baht kostte ( en wij gierige Hollanders zijn) besloten we de bucket met dichtgeknepen neus op te drinken. Dit alles onder het genot van een lekker muziekje en een paar spannende potjes Yahtzee. Om het leeg drinken van de bucket te bespoedigen besloten we om een drankspelletje te gaan doen. We hebben een paar potjes mexxen gespeeld ( waarbij ik helaas vaak als verliezer werd aangewezen) en vervolgens zijn we na een zeer geslaagd dagje weer naar onze bungalow gelopen.

Koh Tao dag 5/5 – 13 oktober
Vandaag was alweer onze laatste dag op Koh Tao en aangezien we de voorgaande dagen zo vroeg moesten opstaan hebben we vandaag een keer lekker uitgeslapen. Onze wekker ging om 9:30 uur en we hebben toen nog tot 10:00 uur gesnoozed. Vervolgens hebben we al onze spullen weer bij elkaar geraapt en hebben we uitgecheckt bij onze thuisbasis van de afgelopen vijf dagen. We hebben eerst onze backpacks gedumpt bij het reisbureau en zijn vervolgens bij een leuk tentje gaan zitten met van allerlei lekkers. Ik had Lot namelijk beloofd dat ze een lekker taartje/ijsje mocht uitzoeken om nogmaals de bachelor te vieren. Aangezien we verder nog niets hadden gegeten vandaag hebben we het toch maar bij een stevige lunch gehouden en bewaarden we het ijsje voor later. Nadat we lekker geluncht hadden hebben we een taxiboat geboekt naar de eilanden groep Koh Nang Yuan. Dit zijn drie kleine eilandjes vlakbij Koh Tao die met elkaar verbonden werden door een smalle strandstrook (Zie de prachtige foto’s).

Deze eilandengroep was echt een lust voor het oog en we hebben dan ook onze ogen uitgekeken. Zodra we op het strand waren aangekomen hebben we meteen een verfrissende duik genomen in het heerlijke water (achteraf een hele domme beslissing). Het water was zo lekker dat we er bijna niet meer uit konden komen, maar op een gegeven moment zijn we toch maar in een strandstoel gaan liggen. Voordat we erin gingen liggen hebben we ons eerst nog ingesmeerd (maar toen was het kwaad al geschied). We lagen heerlijk te zonnen totdat opeens het water iets te dicht bij ons in de buurt kwam. Dit had tot gevolg dat onze tassen, waaronder die met alle waardevolle spullen, werd meegenomen door het water. In een haastige reactie wist lot de tas nog snel te pakken, maar toen was het eigenlijk al te laat. Toch hadden onze spullen in de tas geen schade geleden en was het alleen de voet van Lot waarop een dikke bult achterbleef. Lot had namelijk in een schrikreactie en in de haast een aanvaring gehad met de strandstoel.

We hebben de tas nog even laten drogen in de zon en zijn vervolgens op onderzoek uitgegaan op het eiland. We hadden namelijk ergens gelezen dat er een heel mooi viewpoint was waarbij je over alle drie de eilanden en de strandstrook kon uitkijken. Via een smal trapje manoeuvreerde we ons naar boven en niet voor het eerst deze vakantie waren we weer drijfnat van het zweet. Het uitzicht wat we aan de top hadden was dit bezwete shirt echter dubbel en dwars waard. De foto die we hierboven maakte leek wel rechtstreeks uit een reisbrochure te komen en we hebben dan ook nog even rustig van het uitzicht genoten voordat we de tocht weer naar beneden hebben ingezet. Tijdens onze tocht naar boven en beneden merkte we steeds meer onze verbrandde huid op en dit werd vooral voor mij alleen maar erger. Toen we beneden waren gekomen zijn we dan ook nog even snel het water ingedoken en vervolgens veilig in de schaduw gaan zitten.

Om 17:00 uur werden we weer opgehaald door onze taxiboat en hebben we nog onze laatste ronde gemaakt over het eiland. We hebben onze was die we gisteren hadden achtergelaten opgehaald en zijn lekker uit eten geweest met als toetje het beloofde ijsje. Vervolgens hebben we onze backpacks gepakt en nog een aantal potjes gepoold alvorens we ons melden bij het tankstation waar we opgehaald zouden worden. Om 20:00 uur zou hier een taxi verschijnen die ons naar de pier zou brengen, maar om 20:10 uur was er nog niets te bekennen. We maakten ons dus al een beetje ongerust, maar gelukkig kwam na een aantal minuten de taxi dan eindelijk aanrijden. Eenmaal aangekomen op de pier zag onze nachtboot er iets anders uit dan verwacht. Het bleek namelijk niet zo te zijn dat iedere reiziger zijn eigen bedje had. Er waren namelijk twee verdiepingen op de boot waarbij er op de vloer allemaal dunne matrasjes van ongeveer 50 cm breed naast elkaar lagen. Gelukkig hadden lot en ik twee matrasjes naast elkaar zodat we iets dichter tegen elkaar aan konden kruipen. Zo kwamen we in ieder geval niet in aanraking met de mannen naast ons. Een bijzondere, maar wel erg leuke ervaring.

Uiteindelijk vertrok de boot om 21:00 uur en namen we dan definitief afscheid van het eiland Koh Tao. We hebben hier echt enorm genoten de afgelopen dagen en een hele leuke tijd gehad. Daarnaast konden we nu ook eindelijk zeggen dat we Murder Island in ieder geval hebben overleefd!
Lot besloot nog even wat te gaan lezen en ik probeerde meteen in slaap te raken. Die slaap moest echter even op zich wachten toen we een luide klap hoorde en het daaropvolgende “I lost my fucking window” (op een grappige manier). Het bleek namelijk dat door de golven en de wind een van de ramen in de zee was gevallen.

Na dit voorval gingen de lampen uit en hebben lot en ik eigenlijk heel goed geslapen totdat we aankwamen in Surat Thani om 5:15 uur.

To be continued…