Australië - Gold Coast & Bezoek bij Bruno&Elaine

Ben je benieuwd naar hoe wij het op een surfboard vanaf brachten? Dat kun je lezen in de volgende verhaaltjes die Joris heeft geschreven!

De link voor de bijbehorende foto's:
https://photos.app.goo.gl/5IoHvkBkuSVyizeO2


Reis naar Goldcoast – 13 januari

Na onze smakelijke tosti’s was het tijd om Byron Bay te verlaten en verder te gaan naar onze volgende stop: Gold Coast. Gisteren hebben we namelijk een driedaagse surfcursus geboekt en die gaan we hier volgen. Aangezien alle campings in de buurt van de stad vrij duur waren hebben we een camping uitgekozen die iets verder landinwaarts ligt. De rit vanaf Byron Bay was maar iets meer dan een uur en eenmaal vlakbij onze camping kwamen we wederom in mooie natuur terecht. Het was wel weer enorm warm geworden en aangezien we verder landinwaarts zaten was het ook niet uit te houden toen we op de camping waren aangekomen.

We hebben daarom eerst allebei een koude douche genomen en dit was erg verfrissend. Daarna hebben we ons stoeltje in de schaduw gezet en zijn we wat gaan chillen. Vervolgens wilde ik graag de plek bekijken waar we morgen gaan surfen om te kijken waar het is en hoe lang het rijden was. Onze surfplek is aan ‘The Spit’ en dit was maar 35 minuutjes rijden van onze camping. We hebben meteen een mooie wandeling op het strand gemaakt en we zagen vanaf hier de prachtige skyline van Gold Coast. De Cold Coast staat namelijk bekend om de vele semi hoge wolkenkrabbers. Nadat we The Spit hadden gezien hebben we nog wat boodschappen gedaan en daarna zijn we doorgereden naar de camping.

Hier hebben we echt overheerlijk gegeten! We hadden namelijk zelfgemaakte wraps en deze smaakten erg goed. In de avond hebben we nog een vuurtje gestookt en onze laatste twee marshmellows opgesmikkeld. Hierna hebben we nog een serietje gekeken en vervolgens zijn we vroeg gaan slapen.

Gold Coast dag 1 – 14 januari

Vandaag is onze eerste surfles en na een beetje moeite met de tijd zijn we rond een uur of zeven opgestaan. Gisteren gaven onze telefoons namelijk een andere tijd aan dan het was en hebben we voor de zekerheid de wekker eerder gezet. Daarnaast wilden we goed ontbijten en was het ook nog 35 minuten rijden en te laat komen op je eerste les kan natuurlijk niet. Na het ontbijt zijn we in de auto gestapt en we kwamen iets na negenen aan bij The Spit. We waren een uur te vroeg, want onze les begint pas om tien uur en hebben daarom eerst een kop koffie gedronken bij het plaatselijke eettentje.

Hier kwamen we er al snel achter dat de tijd op onze mobieltjes het wel goed had. De klokken stonden namelijk overal op 8 uur en we waren dus niet een, maar twee uur te vroeg. We hadden geen idee hoe dit mogelijk was, maar na even op internet rond zoeken kwamen we erachter. We zijn in Gold Coast namelijk in een andere staat terecht gekomen: Queensland. Het is zo dat New South Wales (de vorige staat waar we in waren) wel gebruik maakt van zomertijd en Queensland niet. Queensland loopt namelijk helemaal tot het noorden van Australië en wanneer zij voor zomertijd kiezen moeten sommige daar nog opstaan in het donker. Zo zie je maar weer hoe groot Australië eigenlijk is (nog even een feitje: Australië is groter dan Europa...).

We wisten nu in ieder geval hoe het werkt en zijn daarom maar bezig gegaan met
onze reisverhalen. De tijd ging vrij snel voorbij en iets na 10-en was het dan tijd voor onze eerste les. We hadden er allebei erg veel zin in en de weersomstandigheden waren ook goed. Het was lekker zonnig en niet te winderig waardoor de golven nog te behappen waren. We kregen eerst uitleg op het strand over het board, de techniek en de veiligheid. Daarna was het dan eindelijk tijd om het water in te gaan. We stonden tot ongeveer ons middel in het water en de instructeurs hielpen ons met een golf pakken. Zodra er een mooie golf aankwam moesten wij gaan liggen en gaven ze ons een duw zodat we genoeg tempo hadden om op te kunnen staan.

Dit opstaan viel erg tegen en was zoals
verwacht veel moeilijker dan het lijkt. Na een tijdje kregen we het allebei wel steeds beter onder de knie. Vooral bij Lot ging het op einde een stuk beter en zij heeft dan ook meerdere keren redelijk gestaan en twee keer een mooie golf gepakt. Ik was iets minder talentvol, maar heb aan het einde van de les ook een mooie golf staand gepakt! We vonden het allebei echt superleuk om te doen en na het surfen hebben we even geluncht bij de auto. Tijdens het lunchen merkten we meteen hoe vermoeiend het surfen is en we zijn na de lunch op het strand gaan liggen. Ik ben nog even de zee ingegaan, maar Lot is lekker gaan slapen. We hebben hier nog ongeveer twee uur gelegen en daarna zijn we naar de camping teruggereden (met een tussenstop bij de Aldi).

Hier hebben we hamburgers, aardappels en salade voor onszelf gemaakt en veel
meer hebben we in de avond niet meer gedaan. Wel kwamen we deze avond erachter dat er ook een enorme keuken bij de camping was. Hier hebben we meteen dan maar afgewassen en kwamen we ook nog in gesprek met een Nederlands stel. De wereld bleek maar weer eens klein te zijn, want zij hadden net een huis in Nijmegen gekocht en de ene jongen had ook nog geneeskunde gestudeerd. Na ons gesprekje zijn we rond 20:00 uur (we moeten nog aan de tijdsverandering wennen) in de camper gaan liggen en hebben hier een serietje gekeken. Volledig uitgeteld van het surfen zijn we daarna snel gaan slapen.

Gold Coast dag 2 – 15 januari

Aangezien we gisteren erachter waren gekomen dat er een mooie keuken bij de camping zat hebben we als ontbijt pannenkoeken gemaakt. Vervolgens zijn we, nu wel op het goede tijdstip, naar The Stip gereden voor onze tweede surfles. Eenmaal aangekomen hebben we ons weer goed ingesmeerd en daarna zijn we met onze surfplanken richting het strand gelopen. Op het strand kregen we vandaag een nieuwe techniek aangeleerd en vervolgens zijn we het water ingegaan om onze eigen golven proberen te pakken. De zee was een stuk ruiger dan gisteren en het was dan ook niet heel erg makkelijk. De golven waren erg sterk en vaak ook behoorlijk hoog. Vooral Lot had moeite met
overeind blijven wanneer ze met de surfplank de zee inliep, regelmatig werd ze door een grote golf omver geslagen.

We hebben daarom ook niet de hele les onze eigen golven gepakt, maar zijn ook vaak naar de instructeurs gegaan voor hulp. Ik zelf had echt een verschrikkelijke dag waarbij het niet echt lukte. Ik heb met moeite misschien 2 of 3 golven redelijk tot goed kunnen pakken, maar bij Lot ging het vandaag erg goed! Ze had de schwung goed te pakken en heeft dan ook een groot aantal golven staand tot aan het strand afgerond. Voor Lot was dit dan ook een leukere les dan voor mij, maar na de tijd vond ik toch een heerlijke twee uur. Na de surfles zijn we weer gaan lunchen bij onze camper en nu merkten we de vermoeidheid pas echt. Doordat de golven hoger waren en we dit keer ook een aantal golven zelf hebben gepakt was het een stuk zwaarder. Het voelde wel heerlijk om weer goed actief bezig te zijn, maar we hadden wel weinig puf om andere dingen te doen na het surfen, haha.

Toch hebben we onszelf overgehaald om nog op pad te gaan en na de kleine lunch zijn we richting surfers paradise gereden. Dit is het kapitalistische centrum van Gold Coast vol met leuke kroegjes, eettentjes en winkels. Het is ook te midden van alle wolkenkrabbers en het is een plek die je even moet bezoeken als je hier bent. Wij hebben vervolgens even rondgelopen en zijn daarna bij een chocolaterie gaan zitten. Ze hadden hier enorm veel lekkernijen en hebben uiteindelijk een bord met twee Belgische wafels, aardbeien, banaan, ijs en gesmolten chocolade gedeeld. Hier hebben we ook meteen een nieuw reisverhaal geüpload en daarna zijn we boodschappen gaan doen. We hebben namelijk een keuken vanavond en daar willen we gebruik van maken. We hebben iets lekkers voor in de oven gehaald en gaan tapas eten.

Wij zijn na onze terugkomst bij de camping bijna meteen gaan zitten bij de keuken en zijn hier begonnen aan onze tapas. Hier vertelde een Nieuw-Zeelandse man ook over de brutale vogels die zo het eten van je bord af konden pikken en dat je ze dus moest wegjagen. Even later zagen we hier meteen het bewijs van toen een grote vogel bij een ander meisje zo het eten van haar bord afplukte. Hierna hebben wij geen vogel meer vertrouwd en echt alles in onze buurt weggejaagd, haha. De tappas hebben ons in ieder geval gesmaakt en we hebben in de avond ook nog even met de Nieuw-Zeelandse man en zijn vrouw gepraat. Zij zijn allebei enorm reislustig en waren nu al vier jaar op reis in Australië (een groot voorbeeld voor ons dus).

Na dit gesprek hebben we ons alweer klaargemaakt voor bed, want de surfdagen zijn echt slopend. We hebben nog wel een serietje gekeken en daarna zijn we lekker gaan slapen. Sinds gisteren is het slapen ook echt fijn, want overdag is het warm, maar gedurende de avond en nacht koelt het heerlijk af.

Gold Coast dag 3 – 16 januari

Vandaag de laatste dag in Gold Coast en daarmee ook onze laatste surfles. Na een vlug ontbijtje zijn we weer richting onze vaste plek aan the Stip gegaan en hier maakten we ons klaar voor een nieuwe surfles. Gisteren vertelden ze ons al dat het niet de meest fijne surf omstandigheden zouden worden en hier hadden ze niets aan gelogen. De zee was echt enorm wild en de golven waren erg hoog en onvoorspelbaar. Aangezien de omstandigheden zo slecht waren moesten we ook wachten totdat iedereen het water in ging, omdat het niet verantwoord was om als beginner zonder veel begeleiding de zee te trotseren.

We hebben daarom gewoon naar de uitleg geluisterd en hebben hier nog even onze stappen geoefend. Vervolgens was het tijd om de zee in te gaan en wij kregen dit keer meer vrijheid en zijn onze eigen golven gaan uitzoeken. Dit was makkelijker gezegd dan gedaan, want de zee was echt enorm ruig. We hadden allebei het dan ook erg zwaar om de zee in te lopen met het surfboard en het begin erg veel moeite met het pakken van onze eigen golf. Het werd vooral moeilijk gemaakt doordat de golven niet alleen richting het strand gingen, maar soms ook vanaf de zijkant kwamen. Uiteindelijk kregen we het toch aardig onder de knie en ging het bij mij een stuk beter dan gisteren. Lot was zelf niet helemaal tevreden, maar met deze omstandigheden hebben we het allebei toch wel netjes gedaan.

Na onze surfles waren we als vanzelfsprekend helemaal kapot! Vooral met de omstandigheden van vandaag. Toch gaf het wel echt een lekker gevoel om weer zo actief bezig te zijn en we hebben echt genoten van onze drie surflessen! We hebben na de les ook nog een hele kleine lunch gehad en zijn toen op weg gegaan naar brisbane. We hebben contact gehad met Elaine (zus van de vrouw van Frank) en Bruno (haar man) en we kunnen daar vanavond slapen. Daarnaast had ze aan ons beloofd om haar beroemde lasagne te maken. Italiaans zijn ze goed in, want de achternaam is ook Pizzatti. Zij wonen in Forestdale en dit is een kleine suburb van Brisbane. Voordat we hier heen rijden zijn we echter eerst gestopt bij de famous yatala pie shop. Hier had Elaine ons over verteld en we hebben hier weer een lekkere aussie pie gegeten. Daarnaast hebben we meteen een sweet pie meegenomen voor het dessert bij Bruno en Elaine.

Eenmaal aangekomen in Forestdale zagen we dat ook Bruno en Elaine een prachtig huis hadden. Het was niet zo groot en mooi gelegen als die van Frank (dit was ook bijna een villa), maar lag wel in een groene buurt met erg veel ruimte. Het huis was een soort bungalow met erg veel ruimte binnenshuis en een grote tuin met zwembad. Aangezien het erg warm was hebben we eerst wat gedronken binnen en bijgekletst met Bruno en Elaine. Daarna zijn we onze auto een beetje gaan fatsoeneren en hebben we een wasje gedraaid. Vervolgens zijn we heerlijk gaan afkoelen in het zwembad en daarna hebben we ons opgefrist en klaargemaakt voor de beroemde lasagne.

Ondertussen waren de dochter (Angie 22 jaar, woont nog thuis en studeert in Gold Coast) en de zoon (Jake 27 jaar, woont in Brisbane centrum) ook aangeschoven en zodoende hebben we met zijn zessen genoten van de heerlijke, en enorme hoeveelheid, lasagne. Daarna nog een warme apricot pie met ijs en slagroom en zo zijn we dus weer enorm verwend. Tijdens het eten hebben we al onze verhalen gedeeld en daarna gezellig nagezeten. Vervolgens was iedereen behoorlijk moe en zijn we vroeg naar bed gegaan (morgen willen we namelijk ook graag wat van de stad zien). Het was vandaag erg leuk om Bruno en Elaine weer te zien en ze zijn echt zo vriendelijk en gastvrij! Dit is wat wij eigenlijk overal in Australië merken. De mensen zijn echt extreem aardig, behulpzaam en gastvrij.

Bruno en Elaine dag 1 – 17 januari

Vandaag zijn we lekker vroeg opgestaan (het werd behoorlijk warm op onze kamer) en zijn we een aantal dingen gaan regelen. We hebben namelijk hier goed internet en daarom willen we onze reis verder uit gaan stippelen en ook al ons werkvisum aanvragen voor Nieuw-Zeeland. We liepen echter al snel tegen problemen aan, want Lot haar paspoort was niet lang genoeg geldig (moest 15 maanden en was maar 12). Na een beetje stress hebben we hier een oplossing voor gevonden en meteen een afspraak gemaakt bij de ambassade en een retourticket voor de ferry en overnachting geboekt. Het enige nadeel van alles is dat Lot nu een volledig medisch onderzoek moet laten uitvoeren aangezien ze hem in Nieuw-Zeeland aanvraagt.

Omdat dit het geval is besloten we die van mij maar snel aan te vragen voordat we richting Nieuw-Zeeland gingen. Hierbij kwamen we er echter achter dat ik ook een X-ray moest laten maken aangezien we voor lange tijd in landen waren geweest met een hoog tuberculose risico. Het ging dus niet echt voorspoedig en daarom zijn we eerst gaan ontbijten (Elaine had voor ons een lekker maaltje klaargemaakt). Na het ontbijt zijn we weer aan de slag gegaan en we kwamen eigenlijk steeds meer van de regen in de drup. Alles zat een beetje tegen en na heel veel telefoontjes over en weer met allerlei instanties en een paar uur (we zijn dus ook niet de stad meer in geweest) later kwamen we erachter dat we ons in de problemen hadden gewerkt.

Het blijkt namelijk zo te zijn dat je met een openstaande visumaanvraag Nieuw-Zeeland niet in mag en dat het door drukte niet mogelijk is om mijn aanvraag voor ons vertrek te verwerken. Dit betekent dus dat ik kon vragen of het met spoed opgepakt kon worden, of dat ik mijn vlucht moest gaan verzetten of mijn aanvraag in moest trekken... dit zorgde voor zowel bij mij als Lot voor frustraties en we hebben dan ook alles even links laten liggen (na het mailtje met verzoek tot spoed uiteraard) en zijn gaan afkoelen in het zwembad. Dit is echt een verschrikkelijke dag gebleken en het was dan ook wel leuk om even wat anders te doen dan geregel en gezeur.

In de avond hebben we weer genoten van een heerlijk maaltje van Elaine en daarna hebben we nog nagedacht over onze opties. Aangezien nu alles gesloten is hebben we ons neergeploft op de bank en hier lekker tv gekeken. Na een aantal maanden zonder echte tv was dit ook wel lekker. Morgen gaan we gewoon weer vroeg opstaan en kijken of er nog een oplossing is om ons werkvisum te krijgen. Al met al een verschrikkelijke slopende dag vandaag...

Bruno en Elaine dag 2 – 18 januari

Vandaag zijn we dus weer vroeg opgestaan en zijn meteen gaan bellen met de immigratiedienst van Nieuw Zeeland.
Hier kwam echter al snel het besef dat alles niet versneld kon worden en dat we de vlucht moesten gaan verzetten of mijn aanvraag moesten gaan intrekken. Aangezien de aanvraag in totaal wel vijf weken kon gaan duren en we dus geen zekerheid hadden hebben we besloten om de aanvraag in te trekken. Erg jammer allemaal en vooral ook erg zonde van het geld. We krijgen namelijk geen refund voor de aanvraag en ook van onze ferry tickets en de overnachting krijgen wij geen geld terug.

Hier waren we allebei toch wel een beetje ziek van, maar na wederom een lekker ontbijtje van Elaine konden we het toch redelijk achter ons laten. We hebben nu een teleurstelling gehad, maar we moeten dan maar andere plannen gaan maken. De eerste plannen spoken namelijk al weer rond in ons hoofd en er is vast wel een mooie oplossing. Na al het geregel hadden we wel weer zin om op pad te gaan en onze volgende bestemming wordt Rainbow beach. Vanuit hier kun je namelijk een trip boeken naar Frasier Island en de omgeving schijnt ook prachtig te zijn. We hebben Bruno en Elaine nogmaals bedankt en ondanks al het gezeur en geregel hier hebben we wel genoten van alle goede zorgen.