Myanmar - Bagan

Hallo luitjes!

We lopen op het moment ontzettend achter met onze reisverslagen (terwijl we deze posten zitten we al in Sa Pa - Vietnam). Daarom hebben we besloten om kortere reisverslagen te gaan typen. De reisverslagen van Myanmar zijn nog wel lang, maar ik kan zeggen dat Joris het reisverslag van Bagan ontzettend leuk geschreven heeft: boordevol interessante weetjes over Bagan. De moeite waard om even de tijd voor te nemen dus!

Hier nog even de link naar het fotoverslag:

https://photos.app.goo.gl/hDCPmyhlKNlr1YZl2

Liefs!

Charlotte&Joris

Reisdag naar Bagan – 4 november

Vandaag gaan we na vijf heerlijke dagen het mooie Inle Lake verlaten. We hebben hier de afgelopen dagen echt genoten van de mooie natuur, de vriendelijke mensen en de relaxte sfeer. Vandaag vertrekken we een keer in de ochtend en zullen we dus overdag reizen naar hopelijk opnieuw een fantastische locatie. We worden om negen uur opgehaald bij ons hotel om vervolgens met een minivan naar Bagan (soms ook nog Pagan genoemd, de koloniale naam) te gaan. We zijn dus vroeg opgestaan en hebben nog een keer van het lekkere ontbijt in Nyaungshwe genoten. Helemaal volgens plan zaten we om kwart voor negen klaar om opgehaald te worden. Om de tijd te doden zijn we wat gaan lezen en toen om vijf over negen er nog geen minivan te zien was ben ik (Joris) maar even op onderzoek uitgegaan. Het reisbureau waar we de tickets hadden geboekt was op loopafstand dus ik ben daar even langsgegaan. Daar kreeg ik te horen dat het erg druk was op de weg en dat de minivan onderweg was (ze waren ons gelukkig niet vergeten). Met een klein half uurtje vertraging arriveerde ons vervoer en konden we op weg naar Bagan. De reis zou ongeveer acht uur duren (maar kan ook 14 uur zijn, zie onze vorige bustocht haha) en rond het avondeten zouden we onze bestemming bereiken.

De minivan is voor de verandering wel een fijn vervoersmiddel en het gaat ook een stuk sneller dan de grote bus. Daarnaast is het ook leuk om een keer overdag te reizen aangezien je zo veel meekrijgt van de natuur en de mensen in Myanmar. Twee uur rijden door de heuvels en heel veel haarspeldbochten verder (tijdens de rit gelukkig nog snel een reispil ingenomen) kwamen we aan bij onze eerste stop. Hier konden we eventueel wat eten en moesten nog een aantal mensen instappen. We hadden niet echt trek dus hebben hier niets gegeten, maar wel wat ingeslagen voor onderweg. Ze hadden hier ook weer de zelfgemaakte chips en we hebben hier twee kleine zakjes van meegenomen (wederom de spicy en dit keer ook de sweet). Wanneer we klaar waren voor vertrek klopte er nog twee mannen aan bij onze chauffeur voor een korte lift. Aangezien de minivan vol was werden ze naar het dak verwezen en zo had de chauffeur weer wat extra bijverdiend (de korte lift was trouwens iets meer dan een uur, haha). Sowieso zie je hier dat er tijdens de busreizen vaak wat wordt bijverdiend door bijvoorbeeld ook pakketjes mee te vervoeren en af te leveren.

De rit verliep erg voorspoedig en terwijl ik van het landschap aan het genieten was kon Lot zich fijn vermaken met haar E-reader. Nadat we ongeveer de helft van de kilometers hadden afgelegd was het tijd voor de tweede pauze en een lichte lunch. Wij hebben hier een lekker rijstgerecht gegeten en wat gegrilde groente en zijn daarna weer op pad gegaan voor het vervolg van onze reis. We zijn tussendoor nog een paar keer kort gestopt om te tanken, pakketjes af te leveren of mensen af te zetten en verder hebben we in korte tijd veel meters kunnen maken. Terwijl we dichterbij Bagan kwamen veranderde ook de natuur om ons heen. We hadden al gelezen dat Bagan in een dry zone lag en je zag dat ook heel goed terug in de omgeving. Heel veel rivieren stroomden amper of lagen zelfs droog en het leek enorm op een mooi savanne gebied. Verder zagen we links van ons een prachtig grote oranje zakkende zon. Dit beloofde erg veel voor de zonsopkomsten en zonsondergangen in Bagan (hier staat Bagan namelijk ook bekend om). Nadat het steeds donkerder werd kwamen we ook steeds meer in de buurt van onze eindbestemming en rond 18:00 uur kwamen we aan bij ons hotel (nog een voordeel van de minivan die ons tot het nieuwe hotel bracht).

Nadat we in hadden gecheckt zijn we eerst even lekker op bed gaan liggen om een beetje bij te komen. In een ooghoek zag ik iets snel over de grond kruipen en bedacht me dat het vast een tjitjak (een kleine hagedis, gekko, die je eigenlijk overal in Azië ziet) was. Daarna ben ik me gaan inlezen over Bagan totdat ik in een keer iets hoorde knisperen vlak naast me hoofd en ook een schimp opving van een beestje. Nu wist ik eigenlijk wel zeker wat het was, namelijk een kakkerlak, en deze nestelde zich in mijn pet op het nachtkastje. Uiteraard ben ik meteen weggevlucht uit mijn bed (ik heb nog steeds een hekel aan het al ongedierte...) en is rescue girl Lot weer in actie gekomen. Aangezien we, lot dus, moeilijk bij de kakkerlak kon komen door alle spullen op het nachtkastje gooide ze eerst alle spullen een voor een aan de kant. Vervolgens heeft ze de prullenbak gepakt en deze over mijn pet en dus de kakkerlak gezet (Lot had gelukkig al veel ervaring opgedaan in India met o.a. de kakkerlak in haar klamboe). Vervolgens ben ik naar beneden gelopen om iemand van het hotel te halen die de kakkerlak voor ons kon weghalen. Met een vies gezicht pakte hij vervolgens een plastic zak om mij te volgen naar onze kamer. Hier heeft hij met een beetje angst de prullenbak opgetild en vervolgens de kakkerlak gevangen, crisis afgewend.

Na dit kleine avontuurtje vond ik het sowieso wel mooi geweest in de kamer en zijn we richting het centrum gelopen om wat te gaan eten. De jongen van ons hostel verwees ons naar een straatje op vijf minuten lopen waar alle restaurantjes zaten. Dit straatje zag er echt enorm gezellig uit en had een hele leuke sfeer. Na even rondkijken zijn we vervolgens bij een druk tentje gaan zitten waar ze een ruim assortiment hadden. Met een beetje heimwee naar het overheerlijke Thaise eten (het eten in Myanmar is prima, maar kan zeker niet tippen aan dat van Thailand) koos ik voor een Thaise rode curry. Lot had wel zin in iets Italiaans en wilde graag de lasagna. Deze hadden ze echter niet en toen werd het maar pizza. Het eten was echt verrukkelijk en om de avond af te sluiten hebben we bij de buren nog een lekkere bananensplit gegeten. Na het eten wilden we een aantal zaken regelen waaronder vervoer naar Hpa-an (we wisten überhaupt niet of dit mogelijk was) en we wilden ook wat meer info over Bagan. Na een aantal reisbureautjes te hebben gehad kwamen we uit bij Green & Green en dit waren super behulpzame mensen. Daarnaast boden zij de optie voor een vip-bus aan naar Yangon (rechtstreeks naar Hpa-an was namelijk geen optie) en dit had zeker onze voorkeur. We hadden namelijk van de franse meid van het ballon festival gehoord dat de vip-bus ideaal was. De mevrouw van het reisbureau gaf aan dat ze uit ging zoeken of het mogelijk was en we hebben vervolgens meteen een E-bike (een elektrische scooter) gereserveerd voor de volgende dag. Dit is hét vervoermiddel voor Bagan om alle tempels in de wijde omtrek te bezoeken.

Met een gerust hart gingen we weer richting onze hotelkamer voor een heerlijke nachtrust. Echter kregen we opeens weer de herinnering dat op onze kamer al één kakkerlak was gesignaleerd en dat gaf toch niet zo'n fijn gevoel (vooral bij mij). Eenmaal aangekomen bij de kamer hebben we eerst alles gecheckt en de kust leek veilig. Toen ik echter de deur dicht wilde doen zag ik weer een enorme kakkerlak in de hoek zitten. Ik ben dus weer naar beneden gelopen en dezelfde jongen heeft de kakkerlak vervolgens met een klap van zijn slipper gedood. Nu het nare gevoel was versterkt ben ik meteen in bed gedoken en gelukkig viel ik erg snel in slaap. Lot heeft nog rustig wat gelezen en is vervolgens ook gaan slapen. Morgen zetten we de wekker niet al te vroeg zodat we uitgerust aan onze dagen in Bagan kunnen beginnen.

Bagan dag 1/4 – 5 november

Vandaag gaan we voor het eerst Bagan en zijn tempels ontdekken en we hebben hier echt enorm veel zin in. We hebben namelijk al veel gelezen en gehoord over Bagan van andere reizigers en iedereen is vol lof over hoe mooi het hier is. Voordat we op pad gaan hebben we eerst ontbeten bij ons hotel. Aangezien we een beetje laat waren (8:30 uur) was niet alles meer aanwezig en viel het ontbijt een beetje tegen. Na het ontbijtje hebben we ons even opgefrist en we zijn uiteindelijk rond een uur of tien richting het reisbureautje gelopen. Onze e-bike stond al klaar en ze had voor ons een heel mooi exemplaar gereserveerd. Deze was ideaal voor twee personen en zag er ook nog vrij nieuw uit. Na een beetje uittesten zijn we vervolgens vertrokken richting al het moois wat Bagan te bieden heeft. Het belooft ook een supermooie dag te worden met een strakblauwe hemel en een brandende zon.

Voordat ik verder ga over al onze tempelbezoeken en de mooie uitzichten vind ik het leuk om met een aantal feitjes te strooien en een omschrijving te geven van Bagan. Bagan is gesticht in 849 en was de hoofdstad van het Pagan-rijk (ook wel het eerste Birmaanse koninkrijk genoemd) dat eigenlijk de eerste voorloper was voor het huidige Myanmar (dit koninkrijk is echter pas in 1044 gesticht onder de eerste koning Anawhrata). Dit Pagan-rijk heeft tot het einde van de 13de eeuw bestaan en is in 1287 veroverd door de Mongolen. In de tijd van het Pagan-rijk maakte het Boeddhisme zijn intrede in Myanmar en als gevolg daarvan werden er veel tempels gebouwd. Omdat de koningen hun voorganger wilde overtreffen werden er steeds mooiere, grotere en indrukwekkendere tempels gebouwd. Het resultaat van deze tijd en concurrentie is een gebied van 40 km2 met daarin ruim 4400 tempels waarbij de ene nog mooier is dan de andere. Met dit enorme aantal heeft Bagan de grootste verzameling boeddhistische tempels, ruïnes en stoepas ter wereld. Het Bagan van nu bestaat uit drie plaatsen: Nyaung-U (waar wij verblijven), Old Bagan en New Bagan. Tussen en rondom deze plaatsen kun je alle tempels van het oude Pagan-rijk ontdekken. Hierbij zijn er twee hoofdwegen tussen alledrie de plaatsen en verder allemaal zandpaadjes om bij de tempels te komen.

Zo, na deze korte geschiedenisles en introductie van Bagan is het dan eindelijk tijd voor onze eerste dag. We zijn begonnen met de grootste tempel in Nyaung-U zelf, namelijk de Shwezigon Pagoda. Deze tempel was eigenlijk een kleine versie van de tempel in Yangon en was beladen met bladgoud. Dit zijn echter aanpassingen die later zijn toegepast aangezien de tempel al sinds 1102 bestaat. Na een kort bezoek zijn we snel doorgegaan om de andere tempels te gaan ontdekken. De andere tempels zijn namelijk compleet anders dan deze en diegene die we tot nu toe hebben gezien. Aangezien het hier om oude tempels gaat zijn er veel ruïnes en bestaan de tempels vooral uit rood en wit gesteente (wat naar onze mening veel mooier is dan al dat goud). We hebben er voor gekozen om vandaag Old Bagan te gaan verkennen en alle tempels die op onze weg voorbij komen. Om daar te komen hebben we een van de hoofdwegen gepakt en na vijf minuten zagen we rechts van ons de eerste tempels al boven de bomen uitreiken. We zijn meteen rechtsaf geslagen en zijn alle tempels gaan ontdekken. Dit waren in vergelijking met de andere tempels nog kleintjes, maar we vonden het gelijk al erg indrukwekkend. Vooral het feit dat je op een relatief klein gebied overal tempels zag.

Na een tijdje rondrijden en het bezoeken van verschillende tempels was het tijd voor onze eerste beklimming. Het beklimmen is een van de vele dingen die Bagan zo leuk maakt. Bij heel veel tempels is er namelijk de mogelijkheid om bovenop de tempel te komen. Hierbij kun je een onderscheid maken in twee verschillende soorten: de tempels met binnenin een verscholen trapje in een van de muren (verre uit de meesten tempels) en er zijn tempels met aan alle vier de zijden een trap naar boven. De eerste tempel die we opgingen was er een met een verscholen trapje en net toen we bijna boven waren riep Lot in een keer dat we snel terug moesten gaan. Ik dacht dat er weer een spin of zoiets zat en ging snel achteruit. Beneden vertelde Lot echter dat er een heel groot wespennest net aan het einde van het trapje had gehangen en een centimeter van haar gezicht was verwijderd.

Gelukkig hadden we bij de volgende tempel meer geluk! Ook al was dit niet de grootste, eenmaal bovengekomen was het uitzicht fantastisch. Vooral met die strakblauwe lucht en de hete zon was het prachtig om in de wijde omtrek overal tempels tussen de bomen te zien. We hebben dan ook een tijd lang rustig van dit uitzicht genoten en heerlijk gezeten. Door het uitzicht konden we ook al snel beoordelen wat onze volgende stop zou worden. Niet erg ver hier vandaan zagen we namelijk al een enorme tempel die we graag van dichterbij wilden zien.

Op de weg naar de grote tempel werden we echter na elke paar honderd meter alweer opgehouden omdat er een prachtige tempel aan de rand van de weg opdoemde. Zo hebben we nog een groot aantal stops gemaakt en de nodige tempels beklommen voordat we bij de eerste grote van vandaag aankwamen. Deze tempel was de Htilominlo en was een plaatje om te zien, maar helaas niet te beklimmen. We kwamen er al snel achter dat dit op veel highlights niet mogelijk was aangezien daar natuurlijk erg veel mensen op af kwamen (dit zou de tempels te veel beschadigen). Daarnaast zijn erg veel tempels ernstig beschadigd door aardbevingen of hevige regenval (het blijft ondanks de droogte in het grootste gedeelte van het jaar wel tropisch natuurlijk) en is het te gevaarlijk om deze te beklimmen. Toen we weer verder wilden gaan kwamen we erachter dat we al weer trek hadden en zijn langzaam maar zeker door gereden naar Old Bagan (onderweg genietend van het uitzicht) om daar wat te gaan eten.

Na een lekkere maaltijd zijn we bij het restaurant in luie bamboestoel gaan zitten om lekker te lezen (we waren van alle indrukken een beetje moe geworden). Na dit bijkomen was het tijd voor de tempels in en rondom Old Bagan (die stonden bekend als de mooiste en grootste in de regio). We begonnen bij de Ananda tempel (bouwjaar: 1105), door velen omschreven als mooiste tempel van Bagan (deze lag net buiten de stadsmuren van Old Bagan). Dit was een enorme witte tempel waarbij de top bekleed was met, hoe kan het ook anders, goud. Het grote spektakelstuk waren die vier enorme uit hout gesneden boeddha's binnenin de tempel (+/- 10 meter hoog). Na ons bezoek zijn we door de oude stadspoort gereden en op de weg er naar toe doemde een enorme tempel voor ons op. Deze tempel werd ons volgende stop en heet de Thabyinnyu tempel (bouwjaar: +/- 1150). De Thabyinnyu tempel is de hoogste tempel van Bagan met een hoogte van 61 meter en door zijn grootte erg indrukwekkend. De binnenkant van deze tempel viel wel tegen in vergelijking met de buitenkant door het ontbreken van fresco's (muur- of plafondschilderingen) en Boeddha's. De tweede verdieping van deze tempel schijnt wat dat betreft indrukwekkender te zijn, maar die is niet geopend voor publiek.

Vervolgens zijn we in Old Bagan verder gegaan en konden we bij elke afslag genieten van een mooie tempel waaronder de Mahabodhi tempel (bouwjaar: +/- 1250) die wel iets weg had van een bouwwerk van de Azteken. Daarnaast kwamen we ook uit bij de Gawdawpalin Tempel (bouwjaar 1227) en in mijn ogen de mooiste tempel van Bagan. Het had namelijk de kenmerken van een middeleeuws kasteel en was met zijn hoogte ook de tweede grootste tempel van Bagan. Nadat we ook deze tempel goed verkend hadden was het 16:00 uur geworden was het tijd om een mooi plekje te zoeken voor de zonsondergang. Dit bleek echter niet zo makkelijk als op voorhand gedacht. We zijn namelijk eerst de door de lonely planet geadviseerde tempels langsgegaan en die waren allebei niet open. De She San Daw tempel (de bekendste tempel als het gaat om zonsondergangen) was gesloten door hevige regenval en het daardoor instorten van gedeeltes van de tempel. Onze tweede optie was vandaag om de een of andere reden niet geopend.

Vervolgens kwamen er twee Myanmarese jongetjes op een motor ons tegemoet rijden en gaven ze aan dat zij een mooie plek voor ons wisten. Wij zijn hun dan ook gevolgd op onze E-bike en nadat we bij de tempel gearriveerd waren hebben we ze iets kleins gegeven. We waren zeker niet de enige met dit idee en wanneer wij arriveerden hadden een groot aantal mensen al een plekje gevonden. Wij hebben ons er vervolgens tussen genesteld en zijn daar gaan wachten op onze eerste zonsondergang in Bagan. Dit liep af met een anti-climax aangezien het vrij bewolkt was en de zon al snel achter de wolken verdween. Een beetje teleurgesteld vertrokken we weer richting het hotel om ons daar op te gaan frissen (we hebben gelukkig nog wel meerdere dagen voor de boeg). Na een lekkere frisse douche in onze nieuwe kamer zijn we weer richting het straatje gelopen met alle restaurantjes. We hadden trouwens een nieuwe kamer gekregen, omdat we gisteren een familiekamer hadden met vier bedden en er vandaag weer een tweepersoons kamer vrij was. Dit vonden we echter geen probleem, want deze kamers was veel mooier en schoner (en nog belangrijker: vrij van kakkerlakken!).

We zijn eerst langs het reisbureau geweest om onze E-bike terug te brengen en navraag te doen over onze bustickets. De reis naar Hpa-an vanuit hier was gewoon mogelijk, inclusief de VIP-bus, en hebben dit dan ook meteen geboekt. Daarnaast hebben we meteen de E-bike voor morgen gereserveerd. We willen morgen de zonsopkomst meemaken en ze zullen dan ook rond 4:30 uur de E-bike bij ons hotel afleveren (goed geregeld!). Daarna zijn we rustig door de straat gaan lopen om een restaurant uit te kiezen en dit was niet echt gemakkelijk (er is namelijk enorm veel keus hier). We kozen uiteindelijk voor een Indiaas restaurant en dit was een prima keuze. Lot had natuurlijk al ervaring opgedaan tijdens haar vrijwilligerswerk en n.a.v. haar advies hebben we een lam curry en een butter chicken besteld. Daarnaast hadden we ook nog naanbrood met allerlei dipsausjes en alles was overheerlijk! Het eten was iets prijziger dan we gewend waren hier, maar het was het dubbel en dwars waard. Na het eten zijn we weer richting ons hotel gelopen om daar te ontspannen en vroeg te gaan slapen. Morgen gaat de wekker namelijk alweer om 4:15...

Bagan dag 2/4 – 6 november

Vandaag gaat de wekker om 4:15.... en met enige moeite stonden we toch vrij snel opgewekt naast ons bed. Onze scooter zou om 4:30 uur gebracht worden en we hadden erg veel zin om van een van de wonderen der natuur (zonsopkomst) te gaan genieten. Wij stonden stipt om half vijf buiten, maar er was nog geen scooter te bekennen. Na een kleine tien minuten wachten ben ik terug het hotel ingelopen om telefonisch contact op te nemen met het reisbureau. De jongen van het hotel (die van de kakkerlakken) was niet echt blij met mij, maar met de slaap in de ogen heeft hij alsnog voor mij gebeld. Een kleine vijf minuten later kwam de vrouw van het reisbureau de scooter brengen en gingen we op pad. In het donker is het een stuk moeilijker navigeren en we hebben daarom gisteren al navraag gedaan voor een goede tempel voor de sunrise. De vrouw van het reisbureau had ons de bulethi (bouwjaar moet ik jullie helaas schuldig blijven) geadviseerd en deze was ook zeer makkelijk te bereiken. Na ongeveer tien minuten rijden in de kou kwamen we al aan bij onze bestemming. We waren lekker vroeg en de hoeveelheid mensen viel dan ook erg mee. Hierdoor konden we een mooi plekje vinden door een van de vier trappen te beklimmen (wel die aan de zonsopkomst zijde uiteraard).

Ik denk dat wij rond kwart over vijf klaar zaten voor de zonsopkomst en het duurde nog iets meer dan een uur voor het moment suprème. We hebben hier eerst ons ontbijtje (twee bananen cakejes en een brownie) opgegeten en hebben vervolgens genoten van het steeds beter zichtbare uitzicht. Ons ontbijtje hadden we gehaald bij een heel leuk bakkerijtje met een uitermate vriendelijke eigenaar. Dit was ook ongeveer het enige wat makkelijk was om mee op pad te nemen als ontbijt (samen met wat fruit). Na een tijd begon de tempel toch langzaam maar zeker steeds drukker te worden en kwamen er steeds meer voertuigen onze kant op rijden (e-bikes, fietsen, tuk-tuks, minivans en paard en wagen). Tot overmaat van ramp kwam er op het laatst ook nog een enorme touringcar bus aan die, naast het afleveren van hele irritante Amerikaanse jongeren, ons uitzicht verpestte. De Amerikaanse jongeren waren echt het stereotype domme Amerikaan die enorm luidruchtig is en waren op zijn zachte gezegd vrij storend. Op een gegeven moment moesten we dit maar gewoon laten gaan en het lawaai werd ook minder toen het moment suprème steeds dichterbij kwam.

In de verte zagen we, terwijl de zon nog niet op was, ook een groot aantal luchtballonnen zich klaar maken voor "take off". Het waren in totaal ongeveer twintig ballonnen waarvan er twaalf waren van een en hetzelfde bedrijf. Met een prijs van 350 dollar p.p. en een maximum van tien personen per ballon is dit een gouden business. Elke ochtend is ook alles volgeboekt en het schijnt ook enorm mooi te zijn (helaas is dit voor ons boven het budget, maar een goede reden om ooit terug te komen!). Het was helaas nog erg bewolkt vandaag en we hadden de moed voor een mooi sunrise al opgegeven. Echter werden we in een keer verrast (later dan verwacht) door een fantastische oranje gloed aan de horizon. We konden dus alsnog van hele mooie oranje zon aan de horizon genieten (helaas van korte duur, want hij verdween al snel achter de wolken). Nadat de zon verdwenen was kwamen de luchtballonnen in een rijtje voorbij en dit gaf een schitterend beeld. Helaas werd ons beeld verpest door alle voertuigen die op de parkeerplaats voor ons stonden en viel het zicht en de foto's erg tegen.

Enigszins teleurgesteld zijn we dan ook weer naar beneden geklommen en zijn we op pad gegaan. Om toch wat moois (een beetje overdreven: de zonsopkomst was met al zijn mankementen alsnog erg indrukwekkend) uit de ochtend te halen besloten we om een aantal bekende tempels te gaan bezoeken aangezien het nu nog zo vroeg en rustig was. We zijn begonnen bij de dichtbijgelegen Sulamani tempel (bouwjaar: 1183) en dit is een van de meest bezochte tempels in Bagan. Aangezien het zo vroeg was waren wij een van de weinigen daar en konden we rustig binnen genieten van alle fresco's (hier stond de tempel bekend om). Bewapend met een hoofdlampje hebben we op ons dooie gemak alle muurschilderingen bekeken alvorens we verder gingen naar de volgende tempel. Voordat we dit konden moesten we eerst nog even als echte beroemdheden op de foto met een aantal locals (dit gebeurde overigens best vaak in Bagan). De tweede stop was de Dhamayangyi (bouwjaar: 1170) en dit was in omvang de grootste tempel van Bagan. Je zag deze tempel, die de vorm van een pyramide had, dan ook van ongeveer elke tempel die we hebben beklommen. De koning Narathu, die de opdracht heeft gegeven voor de bouw, heeft de tempel waarschijnlijk zo immens gemaakt, omdat hij bang was voor bad karma. Hij had namelijk zijn vader en broer (de beoogde troonopvolger) vermoord en probeerde met het bouwen van deze grote tempel goodwill te kweken bij de goden. Deze koning had ook verder in zijn leven rare streken, want volgens de verhalen heeft hij ook de werkers (van de tempel) vermoord of de handen afgehakt. Dit had de volgende reden: het steenwerk van deze tempel was namelijk het mooist van heel Bagan en hij wilde niet dat dit geëvenaard werd door een andere koning. Na zoveel slechte dingen duurde het niet lang voordat de karma om de hoek kwam kijken en uiteindelijk werd ook hij vermoord. Dit heeft echter wel tot gevolg dat de tempel van binnen niet fantastisch is aangezien hij nooit helemaal afgemaakt is (na de dood van Narathu zijn de werkzaamheden gestopt).

Na het bezoeken van deze tempel besloten we onze zoektocht te verleggen naar het Oostelijke gedeelte van Bagan. Hier waren we nog niet geweest en dit was ook een gebied dat veel minder toeristen bezochten. We hebben hier dan ook heerlijk rondgetuft en genoten van het uitzicht. We hebben ook geprobeerd om zoveel mogelijk af te wisselen met het scooter rijden, omdat dat erg leuk is om te doen op de zandweggetjes. Tijdens het stuk in Oost Bagan was Lot de chauffeur en we merkte al snel dat hier minder toeristen kwamen. De zandpaden waren hier namelijk een stuk minder begaanbaar en lag vooral veel mul zand. Dit resulteerde er uiteindelijk in dat we een keer of drie met moeite overeind bleven en net geen zand hoefden te happen. Nadat we ons drie keer hadden moeten opvangen hebben wij weer geruild van positie (ik kreeg ook last van me heup van het opvangen) en werd het pad gelukkig al een stuk beter. Met nog een paar benauwde momenten kwamen we uiteindelijk uit op de geasfalteerde weg en was de kust veilig.

We hadden ondertussen al aardig trek gekregen (na een paar cakejes en een appel als tussendoortje) en zijn vervolgens teruggereden naar Nyaung-U. Hier zijn we bij het leuke bakkerijtje gaan zitten en hebben we een heerlijke brunch gehad (misschien wel ons beste ontbijtje/lunch in Myanmar). Vervolgens zijn we richting ons hotel gereden om daar een beetje bij te komen en ons op te frissen. Eenmaal aangekomen gingen we vrijwel meteen in bed liggen en heb ik eerst nog wat gelezen. Lot was al vrij snel in slaap gevallen en ik heb op een gegeven moment maar hetzelfde gedaan. Uiteindelijk werden we rond een uurtje of half 4 helemaal loom en duf wakker (moesten dus echt ff de slaap inhalen). Ons uit de hand gelopen powernapje had ons dus niet goed gedaan en met een beetje moeite wist ik me uit bed te hijsen. Nadat ik weer een beetje hersteld was heb ik Lot overgehaald om erop uit te gaan om de zonsondergang te gaan kijken.

De wolken waren ondertussen bijna helemaal weggetrokken en het was heerlijk weer geworden. Tijdens ons scootertochtje werden we meteen wat wakkerder en we zijn vervolgen afgeslagen bij een voor ons bekende tempel. Dit was een tempel, vlakbij de Htilominlo, waar we al eerder op zijn geklommen. Hier was het uitzicht erg mooi en we hoopten dat het hier ook wat minder druk zou worden. Via het smalle trappetje en de smalle doorgangen bovenop de tempel kwamen we uiteindelijk uit bij de kant van de zonsondergang. Het was gelukkig een stuk rustiger dan de voorgaande dag en er waren ook veel minder wolken. De zonsondergang was dan ook veel mooier dan gisteren en lieten ons nogmaals zien hoe mooi Bagan is. Het is ook erg moeilijk om dit uit te leggen aangezien het eigenlijk met geen pen te beschrijven is en je het met geen foto kan vastleggen hoe mooi het daadwerkelijk is. Ons advies is dan ook om Bagan zeker op je to do lijst te zetten!

Na deze fijne zonsondergang zijn we weer teruggereden naar ons stadje en hebben we daar heerlijk gegeten. We hadden een heerlijke wrap en salade genomen en dit was een lekkere afwisseling na het al het Aziatische eten. Bij dit leuke restaurantje hadden ze ook van allerlei spellen staan en wij zijn vervolgens een potje scrabble gaan doen. Het potje scrabble werd gewonnen door lot en we hebben vervolgens twee potjes geschaakt (gewonnen door mij). Tijdens deze spelletjes kwamen we er ook achter dat we allebei slecht tegen ons verlies kunnen. Waar ik na een tijde scrabble niets meer aan vond (ik was aan het verliezen) had Lot het helemaal gehad met schaken naar de twee potjes (ze gooide zelfs een beetje met een van de schaakstukken, haha). Het is dan ook de vraag of wij überhaupt nog gaan schaken deze reis..

Gelukkig konden we het verlies allebei alweer snel achter ons laten en hebben we rustig onze thee opgedronken en zijn we nog even inkopen gaan doen. Ik ging even snel wat kokosbrood kopen bij een ander bakkerijtje en Lot ging wat fruit halen bij de lokale supermarkt. Het bleek maar weer dat ik Lot geen minuut alleen kon laten, want ze had ook weer twee chocolaatjes gehaald. Deze waren echter niet wat ze ervan had verwacht. Ik heb denk ik oprecht nog nooit zo iets smerigs in mijn leven gegeten. Deze chocolaatjes smaakten namelijk gewoon echt naar kots... en we hebben het dan ook zo snel mogelijk uitgespuugd in de bosjes. De smaak bleef alleen heel erg hangen in je mond en ik heb dan ook wel een minuut staan kokhalzen in de busjes. Gelukkig kon ik nog net mijn avondeten binnenhouden en konden we er daarna wel smakelijk om lachen. Lot moest tijdens mijn kokhalzen zelfs zo erg lachen dat ze al bijna was gestikt in het chocolaatje.

Na de inkopen zijn we snel naar het hotel gegaan omdat we het vandaag niet te laat kunnen maken. Aangezien de zonsopkomst vandaag toch een beetje tegenviel gaan we morgen voor poging twee. De vooruitzichten zijn in ieder geval goed en we gaan op zoek naar een betere tempel. Na een beetje lezen bij zijn we vervolgens ook snel ingedut.

Bagan 3/4 – 7 november

Vandaag ging de wekker iets later dan gisteren, om 4:45 uur, omdat we gisteren wel erg vroeg waren voor de zonsopkomst. Daarnaast wordt de scooter ook pas rond 5:00 uur gebracht en zo konden we dus iets langer “uitslapen”. Ook vandaag viel het opstaan niet tegen en we stonden dan ook braaf om vijf uur aan de kant van de weg. Iets over vijf kwam ons scootertje aanrijden en we zijn meteen op pad gegaan. Het doel was om vandaag een andere tempel te vinden dan die van gisteren, maar het is nog de vraag waar. We hadden wel een aantal ideeën en zijn eerst richting de Thabyinnyu tempel (de hoogste tempel van Bagan) gereden aangezien we de tempel die er naast stond hadden beklommen. Bij deze tempel zou je de zonsopkomst goed kunnen zien en tegelijkertijd kon je vanaf hier uitkijken over verschillende prachtige tempels. Wij zijn hier dan ook meteen langs gereden en het viel ons op dat het echt enorm rustig was. Bij de Bulethi tempel stonden ook Myanmarese mensen om je toegangskaartje te controleren en hier was niemand te bekennen. We kwamen dan ook tot de conclusie dat optie 1 helaas gesloten was. Nadat we verder reden om een nieuwe tempel te zoeken kwamen we een Westerse man tegen samen met een gids in de tegenovergestelde richting. Zij gingen ook naar de eerste tempel die wij op het oog hadden en zijn hun gevolgd.

Eenmaal aangekomen bij de eerste tempel bleek deze gewoon open te zijn en zo hadden we ons mooie plekje te pakken. Toen we bovenkwamen was het ook een verademing om te zien dat het nog erg rustig was. We hebben dan ook een mooi plekje ingenomen en hebben hier een klein ontbijtje gegeten. Op een gegeven moment zagen we dat een stel probeerde om het hogere terras te bereiken (er was geen trapje en je moest dus klimmen) en dat wilde wij ook proberen. Ik ben dan ook op een gegeven moment, met een beetje moeite, naar boven geklommen en hier was het uitzicht echt fantastisch. Lot besloot op het laatste moment om beneden te blijven en zo hadden we allebei heerlijke plekken voor de zonsopkomst. Het moment kwam ook nu weer steeds dichterbij en alles wees erop dat deze zonsopkomst mooier ging worden dan die van gisteren. Er stonden namelijk geen auto’s in ons zicht, het was vrij rustig (en de mensen die er waren, waren stil) en er was bijna geen wolkje aan de lucht. In de verte zagen we de luchtballonnen zich ook alweer klaarmaken voor “take off” en wij wachtten in spanning af.

Na nog een paar minuten wachten zagen we de eerste oranje gloed aan de horizon verschijnen en het was adembenemend (ik kreeg zelfs een beetje kippenvel, haha). De ballonnen waren vandaag ook eerder vertrokken en zo kreeg je een heel mooi beeld van de opkomende zon, ballonnen en een veelvoud aan tempels. Na ongeveer vijftig foto’s hiervan te hebben gemaakt hebben we vooral van dit tafereel genoten en hebben we ook vrij lang doorgebracht op de tempel. We waren ook de laatsten die de tempel verlieten rond een uur of acht. We zijn vervolgens weer naar beneden geklommen en zijn toen even gaan kijken bij de verkopers die inmiddels waren gearriveerd. We hebben deze dagen al enorm veel sand paintings (de naam zeg het eigenlijk al: een schilderij gemaakt van zand) gezien en we wilden er toch wel één kopen. Na een beetje onderhandelen waren we na deze ochtend een hele mooie sand painting rijker met daarop een aantal wandelende monniken.

Na deze aankoop zijn we teruggegaan naar ons hotel om daar nog even het ontbijt mee te pikken (was van 07:00 tot 09:00 uur) en daarna wat bij te komen. Aangezien we gisteren zo moe waren geweest in de middag leek dit ons een veel beter plan. We hebben wat gelezen in bed en Lot heeft even geslapen, omdat ze zich ook niet zo goed voelde. Mijn verkoudheid was namelijk eindelijk een keer weggetrokken en bij Lot begon er juist een enorme verkoudheid op te spelen. Aangezien Lot ook niet zo lekker was kozen we ervoor om vandaag een lekker chilldagje te houden. We hadden al wat navraag gedaan over eventuele zwembaden in de buurt en er waren weer een aantal hotels waar je ook als buitenstaander kon zwemmen (voor een kleine bijdrage). In Nyaungshwe vonden we de prijs voor zwemmen erg duur en hier gaven ze aan dat het ongeveer dezelfde prijs was. Aangezien we nu meerder uren zouden gaan zwemmen gokten we het er maar gewoon op en zijn we op weg gegaan naar het hotel. Eerst hebben we even een tussenstop gemaakt in Old Bagan om te lunchen. We kwamen uit bij een lunchtentje dichtbij de Ananda tempel en hebben hier een lekkere lunch gehad (Lot een pompoensoep en ik een pasta).

Daarna zijn we doorgereden naar het hotel dat vlakbij het Bagan museum lag en hebben hier navraag gedaan over de prijs. Ze wisten ons te vertellen dat we voor $ 5 per persoon konden zwemmen en dit was meteen twee keer zo goedkoop als we hadden verwacht. Dit was alweer een leuke meevaller en daarnaast kregen we ook nog eens gratis handdoeken om te gebruiken. Het zwembad stelde niet enorm veel voor (het was nog wel redelijk groot, maar erg ondiep), maar het was wel erg lekker om een dagje te ontspannen. We hadden na Chiang Mai ook niet meer gezwommen en hadden dan ook echt zin in een heerlijke duik. Het weer was vandaag ook fantastisch en we hebben dan eerst lekker gezond in de brandende zon. Na ongeveer vijftien minuten was het al niet meer uit te houden en zijn we lekker het water ingedoken. We hebben hier de hele middag heerlijk gelegen (Lot ook vooral geslapen) en zijn rond vier uur weer vertrokken. We wilden namelijk voor het avondeten nog even de zonsondergang meepakken en zijn dus weer op zoek gegaan naar een tempel. Deze tempel was erg snel gevonden, want deze lag om de hoek bij het hotel. Een verkoper wees ons de weg naar boven en hier hebben we heerlijk rustig kunnen genieten van de zonsondergang. We waren namelijk de enige mensen op de tempel tot net voor de zonsondergang (er kwam één toerist bij). Deze zonsondergang was ook weer iets anders dan de andere aangezien we geen tempels voor ons zagen, maar alleen de rivier en dit gaf een mooie weerkaatsing van de zon. Na de zonsondergang hebben we bij de verkoper nog een sand painting gehaald van een aantal lopende monniken (we vonden de verkoper namelijk erg aardig en ook wel een beetje zielig) en zijn op pad gegaan naar New Bagan.

We zijn nog niet in New Bagan geweest en we vonden het dan ook wel leuk om een keer te gaan eten daar. Er was meer dan genoeg keuze en het was dan ook erg lastig om een restaurant uit te kiezen. Lot moest uiteindelijk maar de knoop doorhakken en we hebben bij een leuk restaurantje aan een drukke weg twee lekkere curry’s gegeten. Daarna is Lot achter stuur van de scooter gekropen en zijn we weer richting Nyaung-U gegaan (ongeveer 25 minuten rijden). Daar hebben we onze scooter weer ingeleverd en tevens een nieuwe gereserveerd voor morgen, onze laatste dag in Bagan. Vervolgens zijn we weer naar ons hotel gegaan, aangezien er niet echt kroegjes zijn in de buurt van Bagan, en hadden we mooi de tijd om aan onze verhaaltjes te werken. Wij zijn dan ook meteen op de hotelkamer aan het werk gegaan en begonnen vol goede moed met typen. We bedachten ons echter dat we ook nog het een en ander voor Sydney moesten regelen en zijn dit eerst gaan doen. We hadden gelukkig een tijdje terug al een accommodatie kunnen regelen voor Sydney!! (ik weet niet of we dit al gemeld hadden). We hebben namelijk na maanden van zoeken en ploeteren een kamer weten te boeken via de Agoda app op een van de universiteiten van Sydney (op ongeveer een half uur van het centrum met het openbaar vervoer). Er moest nu echter ook nog wat gezocht worden voor oud & nieuw. We wilden namelijk erg graag het vuurwerk bekijken op een mooie locatie waarbij we ook nog kunnen genieten van een leuk feestje.

Na lang zoeken hadden we onze zoekresultaten beperkt tot twee opties: Hard rock café of een feest bij een kroeg op het dakterras. Beiden feestjes waren vrij prijzig (zo rond de € 80 p.p.) en klonken ook nog niet helemaal fantastisch in onze oren. Ze hadden namelijk geen vrij zicht op de brug, maar andere leuke feestjes waren al uitverkocht of veel te ver boven ons budget (soms wel tot € 600 p.p.). Na lang wikken en wegen besloten we om te gaan voor het Hard Rock café en we waren bijna overgegaan tot betalen. Ik besloot vervolgens om nog een beetje verder te kijken op het internet en daar te zoeken naar de mooiste plekken om het vuurwerk te kijken. Daar kwam uiteindelijk een plaats naar boven die ons enorm leuk leek. Deze plek heet Barangaroo en is een soort park waarbij je zicht hebt op de Sydney Harbour bridge. Hier is plek voor 10.000 mensen en er is sprake van een soort minifestival. Daarnaast is eigen drinken en eten gewoon toegestaan en dat vindt Lot natuurlijk hartstikke leuk. Al met al zijn we blij dat we dit tegen zijn gekomen en hiermee zijn we ook de helft van het geld kwijt! We wilden het daarom snel gaan boeken, maar dit ging niet zonder slag of stoot. Onze creditcards werden namelijk niet geaccepteerd en het was dan ook niet mogelijk om de kaartjes te bestellen. Gelukkig konden we een aantal hulptroepen inschakelen en heeft uiteindelijk de tante van Lot, Patricia, voor ons de kaartjes gehaald (ze is namelijk woonachtig in Nieuw-Zeeland en daarmee kon je gebruik maken van een apart programma). Al met al zijn we niet toegekomen aan onze verhaaltjes schrijven (vandaar ook de enorme vertraging), maar we zijn wel een leuke plek voor Oud & Nieuw rijker. Lot voelde zich nog steeds niet helemaal top dus toen het uiteindelijk geregeld was zijn we ook snel gaan slapen, morgen weer een dag.

Bagan 4/4 - 8 november

Vandaag begin ik met een mededeling van huiselijke aard: Aangezien onze verhaaltjes niet willen vlotten hebben we besloten om vanaf nu bondiger te gaan schrijven zodat we meer up to date kunnen blijven. Op dit moment lopen we namelijk al ongeveer drie weken achter en zitten we zelfs al in Vietnam... vanaf nu dus hopelijk meer en kortere updates van onze kant!

De wekker hebben we vandaag weer een keer laat gezet en we hebben lekker rustig aan gedaan. We zijn laat aangeschoven bij ons ontbijt en zijn daarna weer even ons bed ingedoken. Hier hebben we een aflevering van onze favoriete serie gekeken en daarna klaargemaakt om uit te checken. Vandaag gaan we namelijk Bagan alweer verlaten en vertrekken we met een VIP-bus via Yangon naar Hpa-an. Onze bus vertrekt pas om 20:00 uur vanavond en daarom hadden we mooi de tijd om nog wat te ondernemen in en rond Bagan. We hebben na het onze uitchecken onze backpacks achtergelaten en hebben eerst weer een e-bike gehuurd voor vandaag. Het plan de campagne voor vandaag was: een aantal tempels + het archeologisch museum van Bagan bezoeken. Toen onze e-bike eindelijk gearriveerd was hebben we eerst de Gubyaukgyi (bouwjaar 1103) en de Gubyauknge (bouwjaar: onbekend) tempel bezocht. Deze tempels stonden bekend om hun fresco’s en dit was dan ook erg gaaf om te zien. Hierna hebben we een korte tussenstop gemaakt in Old Bagan voor een lekkere lunch, pannenkoek voor mij en een groot ijsje voor Lot (ze had namelijk ook last gekregen van de keel).

Hierna zijn we doorgegaan naar het archeologisch museum en dit was echt een groot en mooi gebouw. We zagen binnen dat het gebouwd is met een budget van maar 1 miljoen euro en dat is echt bizar weinig (zie de foto’s van de hal alleen al...). Het museum was erg leuk om te bezoeken en we hebben er ook veel geleerd over alle tempels en de verschillende koningen (zie alle info die ik in het verslag heb verwerkt). Na ons bezoekje aan het museum wilden we nog graag twee tempels bezoeken om daarna langzaam afscheid te nemen van de mooie tempels hier. De eerste tempel was de Nagayon tempel (bouwjaar: 1192) en hier kom je de best bewaarde fresco’s van heel Bagan zien. Na deze tempel zijn we doorgegaan naar de Manuha tempel (bouwjaar: 1067) en hier waren echt enorme boeddha beelden te bewonderen. Deze boeddha beelden waren zo groot dat ze de gehele ruimte vulden en wij er amper voorbij konden komen, erg indrukwekkend. Daarnaast was dit ook een van de oudste tempels in heel Bagan. Na deze korte bezoekjes zijn we teruggegaan naar Nyaung-U en hebben we onze E-bike ingeleverd en afscheid genomen van de behulpzame mensen van het reisbureau.

We zouden pas om 19:00 uur worden opgehaald en hadden nog wat tijd te doden. We hebben eerst een lekkere milkshake bij ons favoriete bakkertje gedronken (Lot had nog steeds last van de keel) en zijn daarna iets gaan eten. Als eten hebben we een verse gebakken pizza met een goed gevulde salade gegeten. Na het eten hebben we nog een aantal potjes gekaart en vervolgens zijn we richting ons hotel gelopen. Hier hebben we nog een half uur moeten wachten voordat onze bus, met een beetje vertraging, ons op kwam pikken. We werden vervolgens naar het busstation gebracht en daar stond dan onze heerlijke luxe VIP-bus. Na een paar minuten mochten we plaatsnemen op onze brede stoelen met eigen tv-schermpje. De rit begon erg hobbelig op de slechte weg in Myanmar, maar na een tijdje werd de rit steeds comfortabeler. Lot ging tijdens de rit al vrij snel slapen en ik heb eerst nog even Captain America (film) gekeken. Na de film ben ik ook lekker ingedut en hebben we heerlijk geslapen tijdens onze rit richting Yangon. We kwamen vervolgens geheel volgens plan om vijf uur aan bij het busstation in Yangon. Na een paar heerlijke dagen in Bagan zijn we weer aangekomen bij het begin van Myanmar. Nog een paar daagjes en dan moeten we dit prachtige land helaas weer verlaten... gelukkig hebben we nog wel het mooie Hpa-an voor ons liggen.