Australië - Blue Mountains NP & Myall Lakes NP

Hallo allemaal,

Hier nog een verslag van onze tijd in het prachtige Australië. Dit verslag begint waar de vorige eindigde, namelijk op 4 januari. Het beschrijft onze eerste echte ervaring met kamperen in Australië en het was meteen een fantastische ervaring. Daarnaast beschrijven we ook ons korte bezoek aan Myall Lakes Nartional Park. Het fotoverslag kunnen jullie vinden via onderstaande link:

https://photos.app.goo.gl/Y6DCU6aecNLIMAht2

P.S. De foto's kunnen af en toe onscherp lijken, maar dit komt omdat we de foto's in lage kwaliteit uploaden.

Blue mountains dag 1 – 4 januari

Na twee super gezellige dagen met Frank en zijn familie was het tijd om op pad te gaan voor ons allereerste kampeeravontuur in Australië. Voor dit avontuur gaan we richting de Blue Mountains National Park, een natuurgebied ten westen van Sydney. Dit gebied staat bekend om de prachtige landschappen en de blauwe gloed veroorzaakt door de eucalyptus bomen (vandaar Blue Mountains). Voordat we richting onze eerste camping vertrekken moesten we eerst boodschappen doen en dat gaan we doen bij de Aldi. Jazekers ook hier hebben ze een Aldi en ook hier scheelt het enorm in de portemonnee. Na onze eerste inkopen hebben we nog wat ijs gehaald voor onze koelbox en vervolgens zijn we op pad gegaan.

Onze eerste campingplek is een gratis camping genaamd Dunphy’s camping area. Deze campground ligt in een grote vallei een klein uurtje rijden vanaf het toeristische Katoomba. De rit is iets meer dan anderhalf uur lang en Lot ging nu voor het eerst rijden in Australië. Het ging Lot erg goed af (ook al was het hierbij in het begin ook erg wennen) en na een tijdje hadden we de vaart er goed in. De snelwegen liepen door geweldig mooie gebieden en we genoten dan ook van onze mooie rit. Na anderhalf uur kwamen we aan bij de rand van het Blue Mountains National Park en hebben daar meteen voor het eerst getankt. De kosten vielen erg mee, een liter kostte namelijk maar $ 1,23 per liter. Dat is omgerekend ongeveer € 0,80. Na de tankbeurt gingen we door met onze route en passeerden we onder andere Katoomba. Nadat we de steden achter ons hadden gelaten werd de rit pas echt mooi. We gingen namelijk van de snelweg af en daalden via een prachtige bergweggetje, door de jungle, af naar de vallei. Deze weg had de nodige haarspeldbochten en met veel voorzichtigheid reed Lot ons naar beneden.

We zagen ondertussen her en der al campings verschijnen, maar wij moesten nog zeker een half uur doorrijden. We zagen op onze weg ook steeds minder mensen en op een gegeven moment ging het asfalt over in een zandpad (dit belooft veel goeds voor de camping!). Door het zandpad konden we met onze campervan (geen 4x4) niet heel veel tempo maken en daardoor duurde het ook langer dan een half uur om bij onze camping te komen. We begonnen haast ook te twijfelen of we op de goede weg zaten en hoopten heel erg dat we in ieder geval bij een camping uitkwamen.

Het begon ondertussen al een beetje te schemeren en door het rustige rijden kunnen we dan wel weer goed wildlife spotten. Rond schemering en de ochtenddauw is namelijk het perfect moment om kangoeroes te spotten die rond dat tijdstip op zoek gaan naar eten. Het duurde voor ons niet heel erg lang voordat we de eerste kangoeroes in het wild zagen. Na de wallaby van gisteren zagen we nu in een weiland drie kangoeroes bij elkaar zitten en toen we stopten keken ze meteen op naar ons. Zo stil mogelijk slopen we iets dichterbij om wat foto’s te maken. Het was echt supergaaf om deze dieren nu gewoon in het echt te zien en we waren dan ook helemaal enthousiast!

Deze drie kangoeroes op relatief verre afstand (50-100 meter) waren echter maar een klein voorproefje voor wat nog komen ging. We waren het laatste half uur namelijk al geen mens meer tegengekomen en toen wij onze weg vervolgden zagen we echt overal om ons heen kangoeroes en wallaby’s opduiken. Dit was echt zo ontzettend tof en we konden dan ook echt ons geluk niet op. Ik denk dat we tijdens onze rit naar de camping misschien wel 60 kangoeroes hebben gezien! Op het laatst stonden ze soms gewoon maar een paar meter van ons vandaag net langs de weg en op deze plek zagen we ook echt een enorme kangoeroe. Deze jongen was denk ik een halve kop kleiner dan ik en was gewoon een en al spier. Hij keek ons ook echt rechtstreeks aan en het leek wel of hij wilde vragen wat wij hier in godsnaam kwamen doen. De foto’s van al deze dieren zijn ook echt prachtig geworden!

Na deze fenomenale rit en onze eerste echte ervaring met het fantastische wildlife in Australië kwamen we iets na 7-en eindelijk aan op onze camping. We hadden deze camping op advies van het bureau van de campervan opgezocht en deze stelde absoluut niet teleur. Je zat hier echt in de middle of nowhere midden tussen al het wildlife en met een prachtig uitzicht (zie de foto). Daarnaast had je hier wc’s tot je beschikking, bbq’s en wandelpaden en dat allemaal voor nul euro. We hebben allereerst van ons uitzicht genoten en zijn daarna met ons avondeten begonnen (spaghetti). Het was dus tijd om ons kooksetje uit te proberen en dit was een regelrechte ramp. Het pitje deed het namelijk erg slecht en we hebben vervolgens een vuurtje moeten stoken om onze spaghetti te koken. Daarnaast was de avond al gevallen en stonden we in het pikkedonker te koken.

Na heel veel geduld en moeite konden we na ongeveer een uur dan eindelijk aan onze pasta beginnen. Samen met een wijntje hebben we deze opgesmikkeld en vervolgens hebben we nog even lekker bij het vuur gezeten. We hebben nog even heerlijk nagenoten van deze fantastische dag en vervolgens zijn we vroeg onze campervan ingedoken om deze uit te testen. Eerst hebben we nog een aflevering gekeken van onze serie en vervolgens hebben we heerlijk geslapen tijdens ons eerste nachtje in de camper.

Blue Mountains National Park dag 2 – 5 januari

Het is tijdens de nacht heerlijk afgekoeld en we hebben het de eerste nacht dan ook niet warm gehad. Met een beetje moeite stonden we uiteindelijk rond een uurtje of acht op om vandaag de omgeving te gaan ontdekken. Eerst was het echter tijd voor een ontbijtje en er stonden wentelteefjes op het menu! Aangezien ons pitje het nog steeds dramatisch deed is Lot naar de gratis bbq gelopen om daar onze wentelteefjes te bakken. Ik heb vervolgens geprobeerd om water te koken op het pitje en na ongeveer een half uur was dit redelijk gelukt... Tijdens het klaarmaken van de tafel kwam ik ook in gesprek met twee andere campinggasten. Het bleek een Nederlander te zijn samen met zijn Australische vrouw. Ze hebben eerst zeven jaar samen in Nederland gewoond en zijn nu net weer twee jaar terug in Australië om daar een leven op te bouwen. Zij waren erg vriendelijk en gaven ons goede tips met onder ander de Grand Canyon walk, een uurtje rijden vanaf hier.

Vandaag willen we echter de wandelpaden bij de camping ontdekken en ook daar gaven ze een aantal tips over. Na wederom veel geduld was ons ontbijtje overheerlijk en hierna hebben we nog even rustig aan gedaan. Vervolgens zijn we aan onze wandeling begonnen en het was ondertussen al flink warm geworden. Na nog geen vijf minuten wandelen zagen wij wat verderop het pad bewegen. Het was een goanna (enorme hagedis die het kleine broertje is van de varaan) van ruim een meter die over het pad aan het wandelen was. Erg gaaf om te zien en na een tiental foto’s zijn we verder omhoog gelopen. De wandeling was erg leuk en we liepen door een mooi bos richting een fantastische uitkijkpunt. Hier hebben we vervolgens heerlijk genoten van het uitzichtpunt alvorens we weer vertrokken voor de terugweg. Eenmaal vlakbij onze camping hebben we nog wat hout gesprokkeld en vervolgens zijn we lekker bij de camper gaan zitten.

In de middag hebben we voor lekker geluierd door een paar puzzeltjes te doen en een beetje te lezen. Daarnaast hebben we nog een poging gedaan tot badmintonnen en hebben we een rugby bal overgegooid. Het is echt heerlijk om lekker rustig aan te doen en zo bij te komen van ons stevige reisschema in Azië. We zijn nu dan ook al helemaal gek van het kamperen in Australië. In de avond hebben we ervoor gekozen om gewoon te gaan koken op de bbq en dit werkte nog beter dan we verwachtten. We hebben zelfgemaakte hamburgers, gebakken aardappels en sperziebonen gegeten en het was echt overheerlijk. Na het eten en de afwas hebben we een mooi vuurtje gemaakt en hier lekker bij gezeten met een wijntje. Tijdens het opruimen werd ik nog wel even verrast door opnieuw een goanna die een meter van mij afstond. Hij kwam even nieuwsgierig langs onze campervan lopen en liep vervolgens door. Terwijl wij opgeschrikt waren door de goanna keken we rechts en zagen we in een keer twee kangoeroes rondspringen op onze campground. In de avond zagen we zelfs nog een possum (een klein schattig diertje ter grootte van gemiddeld konijn) die in de boom naar boven klom. Het is echt supergaaf om in de buurt van zoveel wildlife te zijn! Daarna hebben we nog genoten van de prachtige sterrenhemel (en een aantal vallende sterren) en toen zijn we het bed ingedoken.

Reisdag Myall lake National Park – 6 januari

Na een paar heerlijke dagen in de Blue Mountains is het voor ons weer tijd om verder te gaan! Nadat we ons ontbijtje op ons kampeerplekje op hadden, hebben we ons busje ingepakt en deze prachtige camping verlaten. De Nederlandse jongen met wie ik had gepraat had ons nog een goede tip gegeven (deze stond ook in alle reisbrochures), namelijk de Canyon walk. Dit was een wandeling van 3-4 uur door een ravijn heen. Zelf zeiden hij en zijn Australische vriendin dat dit de mooiste wandeling was die ze in heel de Blue Mountains hadden gemaakt, dat wilden wij natuurlijk ook graag zien aangezien we alles tot nu toe al heel erg mooi vonden.

Na een klein uurtje rijden kwamen we bij het begin van het wandelpad aan. Even twijfelden we nog of we wel zouden gaan, aangezien het al behoorlijk heet was geworden. Maar met voldoende water gingen we de uitdaging aan. Het pad begon bij een fantastisch uitkijkpunt en daarna met ruim een halfuur trappen naar beneden te lopen. We waren blij dat de Nederlander ons had aangeraden van deze kant te wandelen (wat niet veel mensen deden) want anders zou je op het einde al die trappen omhoog moeten lopen. Het wandelpad zelf was prachtig en nam ons door allerlei natuur heen. Ook was het behoorlijk pittig (vooral wanneer er even zon was, gelukkig liepen we voornamelijk in de schaduw) doordat je afwisselend omhoog en omlaag liep. Helaas lukte het niet echt om goede foto’s te maken door de lichtinval maar we hebben echt van de wandeling genoten. Op het einde kregen we het nog wel een beetje zwaar, want ook via deze kant moet je uiteindelijk weer de vallei uitklimmen. Na een flinke klim in de brandende zon kwamen we uiteindelijk uitgeput maar voldaan aan bij de parkeerplaats. We hebben in een enorm tempo gelopen, want we hebben het in twee uur gedaan.

Vanaf deze parkeerplaats moesten we nog twintig minuten lopen naar onze parkeerplaats bij het uitkijkpunt. Hier hebben we een picknick tafeltje, met uitzicht op de prachtige vallei, uitgekozen en hebben we wat geluncht. Na de lunch was het tijd voor stop nummer twee, namelijk de beroemde three sister view point. Dit zijn drie uitstekende rotsen bij een enorm uitgestrekt uitzicht. We hadden al gelezen dat dit enorm toeristisch was, maar het is wel iets dat je even gezien moet hebben. Toen wij eraan kwamen waren er inderdaad ook enorm veel mensen en was het nog even lastig om een parkeerplekje te vinden. We hebben uiteindelijk bij het uitzichtpunt een paar foto’s gemaakt, en het was inderdaad wel erg mooi, en zijn daarna weer in de auto gestapt richting Penrith. Hier zat een groot winkelcentrum en we gaan hier grote inkopen doen voor het kamperen. Na onze inkopen zijn we op pad gegaan naar Myall Lakes National Park. Dit was nog iets meer dan twee uur rijden en nu laat in de middag is het echt enorm warm geworden. Tijdens het rijden kwam er dan ook hele warme lucht naar binnen en onze thermometer gaf een temperatuur aan van 38 graden…

De rit viel dan ook tegen en de tijd ging langzaam voorbij. Het was ook zwaar om te rijden en na anderhalf uur in de hitte hebben Lot en ik geruild en ben ik het laatste stuk gaan rijden. We hadden op onze camping app Wikileaks een gratis camping uitgezocht bij een golfclub. Hier kon je namelijk ook voor een kleine betaling douchen en deze konden wij wel gebruiken, haha. Op onze rit hebben we echter de planning aangepast toen we zagen dat het National Park al op onze route lag. Daar vlakbij waren ook twee campings in het plaatsje Hawk Nest.

Hier aangekomen bleek echter alles vol te zitten en het begon al behoorlijk laat te worden. Onze laatste hoop was een andere sportclub, maar ook hier was alles vol. Het was inmiddels al 21:30 uur en de gratis camping bij de sportclub was te ver rijden. We hebben dan ook maar besloten om illegaal te gaan kamperen op een van de rest area’s (zijn rustplekken met wc’s en picknicktafels die je overal in Australië hebt). Ze hebben deze geplaatst met de slogan ‘drive, revive, survive’ om zo mensen tijdig te laten rusten met al die grote afstanden die afgelegd moeten worden. Bij de rest area hebben we nog snel wat brood gesmeerd en pasta warm proberen te maken (niet gelukt, want gaspitje werkte weer verschrikkelijk…) en daarna zijn we snel in onze camper gedoken met alle lampen uit. We hebben eerst een serie gekeken en daarna geprobeerd om te gaan slapen. Mij ging dit heel goed af, maar Lot had hier moeilijker mee. Zij vond dit illegaal kamperen namelijk helemaal niets en was hele tijd op haar hoede wanneer er weer een auto voorbij kwam rijden. Er zat helaas niets anders op voor vandaag en uiteindelijk heeft ook Lot nog een paar uurtjes kunnen pakken.

Myall Lake National Park – 7 januari

We hadden de wekker vandaag om 6:30 uur gezet, omdat we zo snel mogelijk weg wilde van deze illegale plek. Toen we opstonden zagen we dat ook een ander campertje geen uitweg wist en ook op deze rest area had overnacht. Wij waren echter vroeger opgestaan en zijn hierna vrijwel meteen weggereden. We hadden onszelf bedacht om eerst naar de gratis campground te rijden bij de golfclub. Wij voelden ons namelijk echt vies en wilden zo snel mogelijk gaan douchen. Toen we daar aankwamen was de club echter nog niet open en we hebben dan eerst even ontbeten. We baalden wel een beetje dat we niet naar deze kampeerplek waren gegaan want die was echt perfect geweest voor ons. Na ons ontbijt hebben we overheerlijk gedoucht en voor $ 5 p.p. en hebben daarna een frisje gehaald aan de bar. Het was namelijk ondertussen (9:30 uur!!) al enorm warm geworden en we konden een ijskoud frisje niet weerstaan. Hier hebben we meteen een plan de campagne gemaakt voor de rest van de dag en een aantal campings in de buurt opgezocht.

Na het frisje en de koele airco zijn we de hitte in gegaan en vervolgens op pad gegaan naar onze volgende bestemming. We moesten eerst terug naar de snelweg en na een tijdje moesten we de afslag nemen voor de zogenoemde tourist drive. Deze heb je in heel Australië en dit zijn de wegen die je langs de toeristische attracties en de National Parks leidt. Deze wegen zijn vaak fantastisch aangezien ze omring worden door prachtige natuur. Ook dit keer stelde het niet teleur en de rit richting en door het echte Myall Lake National Park (waar we gisteren waren was namelijk niet het national park..) was prachtig. Bovendien zaten we nu erg vlak aan de oceaan en merkten we meteen dat hier een stuk koeler was. We kwamen onderweg al een aantal campings tegen, maar wilden zo ver mogelijk door rijden. We kwamen uiteindelijk uit bij een plaatsje genaamd Charlotte Bay en hier was een leuke markt dus hier zijn we gestopt. We hebben hier een rondje overgelopen en zijn daarna een stukje teruggereden omdat daar een camping zat die veelbelovend klonk.

Ook ditmaal moesten we eerst over een dirt road en na ongeveer drie kilometer kwamen we uit bij een mooie bush camping. Het was wel een toeristische camping met allerlei faciliteiten en veel mensen, maar het lag wel op een hele mooie locatie. We besloten dan ook om hier voor één nacht te boeken en we hebben bij de receptie meteen een Aussie pie gehaald voor de lunch. De Aussie pie viel ook dit keer in de smaak en na onze lunch zijn we richting de zee gegaan. Vlakbij de camping (iets verder over de dirt road) zat namelijk een afgelegen strand. Het was heerlijk weer om aan het strand te liggen dus we hebben ons goed ingesmeerd en zijn vervolgens via een mooi wandelpad naar het strand gelopen. Eenmaal aangekomen stelde dit zeker niet teleur en was het een prachtig langgerekt strand met erg weinig mensen (zoveel beter dan Bondi Beach). Hier hebben we heerlijk gezwommen, overgegooid met onze rugby en gezond. Tijdens het zonnen konden we genieten van alle surfers in het water en dat was echt gaaf om te zien (we zouden dit zelf ook wel een keer willen proberen).

Na ons strandbezoek zijn we weer teruggegaan naar de camping en hebben daar een lekker maaltje gekookt met rijst en groente. Vervolgens zijn we met een speeltje vanuit Vietnam gaan oefenen (een veerachting springding die je kan overschoppen, ik kan het niet beter uitleggen..). Dit viel erg tegen en op een gegeven moment kwamen een Australisch jongetje en meisje ons vergezellen. We hebben vervolgens nog een tijdje geoefend, maar onze kunsten werden er niet echt beter op. We zijn dan ook over gegaan op een lekker wijntje (we hebben een vandaag een zak wijn gekocht van 4 liter, haha) en hebben een vuurtje gemaakt. We hebben namelijk ook marshmellows gekocht en voor Lot geen kamperen zonder marshmellows roosteren boven een zelfgemaakt vuurtje. Dit viel ook bij mij prima in de smaak en zo hadden we vandaag een veel beter camping dagje dan gisteren. Morgen gaan we echter wel weer door en de volgende bestemming wordt waarschijnlijk Dorrigo National Park.