Nieuw-Zeeland - Queenstown & Wanaka

Hier dan eindelijk ons eerste reisverslag van Nieuw-Zeeland. Met meteen een flinke rit door het land in en onze reünie met Rik en Elles en het familiebezoek bij de tante van Lot: Patricia. Je kunt de foto's bekijken via de volgende link:

https://photos.app.goo.gl/YD4ocWoWqW963m3s2

Een nieuw avontuur - Nieuw-Zeeland dag 1

We vlogen wederom met Qantas air en ook dit keer beviel de reis ons erg goed. We hebben hier de nieuwe film van The Kingsmen gezien en aangezien het maar drie uur vliegen was vloog de reis (letterlijk en figuurlijk) voorbij. Toen we na 2,5 uur over Nieuw-Zeeland vlogen zag het er al enorm indrukwekkend uit. We vlogen over de soutern alps en deze bergen beloofde veel goeds voor onze verdere reis. Door het tijdverschil kwamen we uiteindelijk in het begin van de middag rond 14:00 uur aan in Christchurch. Bij de Douane duurde het echter eeuwig waardoor we zelfs bang waren dat we onze auto niet meer konden ophalen. Sinds een jaar zijn ze namelijk heel streng geworden aan de grens. Ze willen namelijk voorkomen dat de natuur aangetast word door binnengebrachte insecten, bacteriën en dieren.

Aangezien wij voedsel bij ons hadden (koffie, specerijen, thee etc.) en gebruikte wandelschoen met zand eronder moesten we door een extra controle. Hier duurde het echt enorm lang, maar na 2,5 uur in totaal gewacht te hebben waren we dan eindelijk Nieuw-Zeeland binnen. Nu was het zaak om snel alles te vinden, want het was al bijna vijf uur en de rental company gaat om zes uur dicht. Eerst hebben we de gate gezocht waarbij ze stonden en hier komt elke 20 minuten een shuttlebus die klanten naar het filiaal brengt. Aangezien de bus er nog niet was is Lot snel een internetkaartje halen en zodra ze terugkwam kwam er ook meteen een nieuwe shuttle bus aan, perfecte timing!

Eenmaal bij Lucky Rentals aangekomen hing er een veel betere sfeer dan bij Apollo Campers in Sydney. Het was vooral erg rustig en we waren dan ook meteen aan de beurt. Alles ging erg voorspoedig tot het moment dat we onze borg moesten betalen met onze creditcard. Lot probeerde namelijk met haar creditcard te betalen, maar deze werd afgewezen. Er was namelijk niet genoeg ruimte, omdat de borg van onze campervan nog niet was teruggestort. Ook mijn creditcard werkte niet, omdat we hiervoor 50 Nieuw-Zeelandse dollar te kort kwamen... Lot besloot daarom haar moeder maar te bellen (we waren even vergeten dat het 12 uur tijdverschil was en dit was dus erg vroeg, sorry!). Uiteindelijk is het wel goedgekomen, want jacqueline heeft de creditcard voor ons aangevuld en zo konden we alsnog de borg betalen. Daarnaast kregen we tijdens het wachten ook nog meer goed nieuws. Apollo campers had onze klacht al behandeld en was het eens met onze klachten over de service en een aantal mankementen. In ruil daarvoor boden ze ons excuus en een vergoeding van 250 dollar dus dat was erg leuk meegenomen!

Na de gebruikelijk uitleg en het verkrijgen van alle attributen was het tijd om te gaan. De campervan zag er erg goed uit en reed ook erg soepel. Daarna was die behoorlijk luxe met twee dakramen, automatische vergrendeling en automatische ramen. Veel beter dan wij hadden verwacht in ieder geval en we hadden dan ook echt zin om hier mee het Zuider eiland te ontdekken de komende dagen. Aangezien het al laat was hadden we al een beetje trek gekregen en daarom zijn we richting een winkelcentrum in de buurt gereden. Hier zijn we meteen op zoek gegaan naar eten en we vonden een Indiaas eettentje. Bij dit tentje hebben we een overheerlijke curry gehad en daarna hebben we nog een ijsje als toetje gehaald.

Vervolgens hebben we een beetje rondgelopen en zijn we geëindigd bij de Pak’nSave. Dit is een grote supermarktketen in Nieuw-Zeeland waar je goedkope boodschappen kan inslaan. Na onze boodschappen was het tijd voor onze eerst kampeerplek in Nieuw-Zeeland en deze lag op een half uurtje rijden vanaf Christchurch. Dit was ook weer een gratis camping en na even rondrijden hadden we een mooi plekje gevonden. Hier hebben we eerst de hele auto georganiseerd en gekeken wat we allemaal hadden (altijd leuk om te doen). Vervolgens hebben we voor het eerst ons bedje opgemaakt en niet veel later zijn we ook gaan slapen. Morgen hebben we namelijk een lange rit voor de boeg.

Op weg naar Queenstown - Nieuw-Zeeland dag 2

Lot heeft de laatste dagen contact gehad met Elles en afgesproken dat we elkaar zouden meeten in Queenstown. Alleen had ze zich daarbij een dag vergist en dacht ze dat we twee dagen hadden om daar te komen. Dit was helaas niet het geval en hierdoor moesten we vanaf onze camping vlakbij Christchurch in een keer door naar Queenstown (460 kilometer en ruim vijf uur). We wilden daarom ook niet te laat op pad, maar na even snoozen en een ontbijtje was het toch al 10:00 uur toen we wegreden. Het was vandaag licht aan het regenen en door het landschap (vlak en overal weilanden) waanden we ons even in Nederland. Lot baalde meteen ook al erg, omdat ze bang was om haar bruine kleur te verliezen.

Dat baalmoment verdween echter gedurende de rit aangezien het steeds mooier weer werd. Daarnaast werd ook het landschap mooier en mooier hoe verder we kwamen. Zo kwamen we al snel in heuvelachtig gebied terecht en werd het enorm bochtige weg met hier en daar haarspeldbochten (erg leuk om te rijden). Zodra we de eerste pass (weg door een heuvelachtige gebied of gebergte) waren gepasseerd klaarde het pas echt op en werd het heerlijk weer. Het was ondertussen ook al lunchtijd en zijn toen bij een rest area gestopt voor een boterham en wat koffie en thee. Na de stop ging Nieuw-Zeeland ons pas echt verbazen, want vrijwel meteen reden we op een enorm turquoise gekleurd meer af (Lake Tekapo). Dit is een van de veel meren die Nieuw-Zeeland rijk is en die vooral gevuld worden met gletsjerwater (vandaar ook de prachtige kleur). Niet veel later kwamen we uit op het meer Lake Pukaki en hierbij werden we ook getrakteerd op de Southern Alps op de achtergrond. Dit is het grootste gebergte van Nieuw-Zeeland en we zagen vanaf hier ook al Mount Cook (het hoogste punt hier).

Overal zijn we uiteraard ook gestopt en hebben we de nodige foto’s gemaakt. Na deze twee grote meren kwamen we wederom in mooi gebergte terecht en de weg richting Queenstown bleef adembenemend. Het werd ondertussen ook erg warm en ongeveer een uur voor Queenstown was ik al aardig moe geworden van het rijden. Lot heeft het dan ook vanuit hier overgenomen en via een prachtige weg langs lake Wakatipu (tweede grootste meer van het Zuider eiland) kwamen we eind van de middag aan bij onze camping. Dit was een typische anwb-camping waarbij je erg dicht op elkaar staat, veel betaalt, maar wel goede faciliteiten hebt. Dit wisten we van te voren, maar deze zat ook dicht bij de stad en aangezien we vanavond op stap wilden is dat wel handig.

We zijn eerst even bij gaan komen van de lange rit en kregen het al snel erg warm en benauwd. Hier in Queenstown leek het namelijk nog wel tien graden warmer dan hiervoor en we zijn daarom snel boodschappen gaan doen. We hebben wat gehaald voor een pasta pesto en deze vervolgens geprepareerd in de keuken van de camping. Na het eten zijn we ons op gaan frissen bij de douches (sinds onze vlucht namelijk niet gedoucht) en vervolgens zijn we Rick en Elles gaan opzoeken in de stad. Zij zaten bij een tentje waar je een pitcher (+/- 4 glazen) voor $ 10 kon halen, prima prijs dus. De valuta koers is trouwens: € 1 is ongeveer $ 1,66. Wij hebben hier gezellig al onze reisverhalen met elkaar gedeeld en hebben ook een aantal mensen ontmoet van hun bustour.

Het werd al snel weer net zo gezellig als onze avonden in Vang Vieng en we hebben ons dan ook erg goed vermaakt. Het was ook erg leuk om na de maand in Australië weer een keer echt op stap te gaan. Na een afsluiter bij de McDonalds (erg ongezond weer...) zijn we ergens midden in de nacht weer in onze sleepercar gekropen. Vandaag hebben we al erg veel van het mooie Nieuw-Zeeland gezien en we erg veel zin om de komende twee maanden hier rond te reizen. Daarnaast was het erg leuk om Elles en Rick weer te zien en hebben we een mooie stapavond achter de rug. Morgen maar een beetje uitbrakken en Queenstown ontdekken.

Queenstown Nieuw-Zeeland dag 3

Aangezien het gisteren zo laat was geworden werden we vandaag pas rond half 10 wakker. We werden ook echt de auto uit gebrand, omdat de zon er vol op stond en het nu al warmer was dan gisteren. Om een beetje minder duf te worden ben ik eerst onder de douche gesprongen en daarna hebben Lot en ik samen ontbeten en een beetje genikst. Daarna was het toch echt tijd om iets te ondernemen en zijn we op pad gegaan naar Frankton. Dit is een plaatsje net voor Queenstown waar grote industrieterreinen zijn met grote winkels zoals Pakn’Save en The Warehouse (de Nieuw-Zeelandse Walmart waar je alles kan kopen zoals kleren, meubels, speelgoed, campingspullen etc. voor een goede prijs).

We hebben eerst weer boodschappen gehaald bij de Pakn’Save en hebben hier alle basisspullen ingeslagen. Ze hebben hier zelfs een internationale afdeling en hier hadden ze ook Nederlandse producten. We hebben dan ook meteen beschuit ingeslagen en speculaas als presentje voor de tante van Lot. Daarnaast staat de Nederlander kaas ook goed bekend hier en we hebben dan ook Edammer kaas gehaald. Hierna moesten we ook tanken (zaten gisteren namelijk al in de reserve) en de pakn’save had ook een eigen tankstation waar je korting krijgt als je boodschappen hebt gedaan, ideaal dus. Daarna zijn we teruggegaan naar de camping en hebben hier een heerlijk beschuitje kaas gehad, genieten!

Na de lunch was het al warmer geworden dan dertig graden en als middagbesteding wilden we dus gaan zwemmen in het meer. We hebben ons even goed ingesmeerd (de zon is namelijk behoorlijk fel hier) en zijn richting het ‘strand’ gelopen. Aangezien het een meer is ontstaan door gletsjerverschuivingen lang geleden bestaat het strand uit allerlei stenen en niet uit zand. We besloten maar snel een duik te nemen en het water was erg verkoelend. Het meer wordt namelijk aangevuld door water uit de bergen en het was dan ook erg koud. Vervolgens zijn we op ons handdoekje gaan liggen en hebben geniks aan het water. Lot heeft nog even een schoonheidsslaapje gedaan en rond half zes zijn we weer teruggegaan naar de camping. Hier hebben we een lekker maaltje gekookt en verder hebben we gelezen in onze lonely planet, verhaaltjes geschreven en van de wi-fi gebruik gemaakt. Vervolgens hebben we ook nog een wandeling voor morgen uitgezocht en toen we in onze auto gingen liggen was het al lekker afgekoeld en we hebben dan ook heerlijk geslapen.

Reisdag naar Wanaka – Nieuw Zeeland dag 4

Vandaag verlaten we na twee nachtjes slapen Queenstown weer om richting Wanaka te gaan waar we mijn tante (Patricia) gaan bezoeken. Maar voordat we echt op pad gaan zijn we eerst iets buiten Queenstown wezen wandelen. De weg naar het wandelpad toe was al fantastisch. We gingen ontzettend de hoogte in via een klein kronkelend bergweggetje waarvan je prachtig uitzicht over de hele omgeving had. De wandeling begon bij een skiresort (in de winter is kun je er in ieder geval skiën, nu met de hitte niet). En net als de weg naar de wandeling toe, was het wandelpad zelf ook best steil. Terwijl wij zaten te hijgen en vooral ik moeizaam omhoog kwam rende een man voorbij die onze vader had kunnen zijn gemakkelijk de berg omhoog. Maar ook wij wisten het eindpunt te bereiken (weliswaar deden we er iets langer over, de meneer die we tegen waren gekomen was alweer beneden geweest en voor een tweede ronde onderweg naar boven). Het eindpunt was een glestjermeer, lake Alta, met een prachtige kleur blauw. Joris had aan het begin van de wandeling zijn zwembroek aangetrokken om eventueel een verfrissende duik te nemen, maar zo bovenin de bergen was het akelig koud en heeft hij zich toch bedacht.

Na de wandeling zijn we nog bij een industrieterrein gestopt waar allerlei winkels zijn. Ik wilde graag nog kijken voor een nieuwe e-reader (aangezien ik mijne helaas niet meer terug heb gevonden in Australië). Ik schrok echter een beetje van de prijzen en besloot toch nog even te wachten met de aankoop van een nieuwe. Wel hebben we een mooie voetbal op de kop getikt en nog wat kleine handigheidjes voor tijdens het kamperen.

Rond lunchtijd vertrokken we dan echt richting Wanaka, maar we wilden wel zo snel mogelijk bij een picknickplekje stoppen om te lunchen. Dit bleek makkelijker gezegd dan gedaan te zijn want we konden nergens een goed picknickplekje vinden. Uiteindelijk zijn we bij een wijngaard gestopt en hebben hier geluncht in de brandende hitte. De warmte had echt een abnormaal hoogtepunt bereikt en we werden zelf bijna naar van hoe heet het aan het worden was, zelfs Australië voelde er niks vergeleken bij. Zodra we onze lunch ophadden zijn we toen ook weer in de auto gestapt om met een omweg naar Wanaka te rijden. We reden namelijk via Cromwell, want hier schijn je heerlijk fruit te kunnen kopen en Patricia had ons gevraagd om een grote tas met abrikozen mee te nemen.

Rond 4 uur kwamen we aan in Wanaka en na even zoeken hadden we het huis van Patricia en Dean gevonden. Hier werden we door Patricia en Aiden (hun jongste zoon van 10) begroet. Ik had Aiden vier jaar geleden voor het laatst gezien en herkende hem bijna niet meer zo erg was hij gegroeid! Na wat nieuwtjes (en abrikozen + speculaasjes) uitgewisseld te hebben waren we het er over eens dat het echt te warm was om binnen te zitten en nam Patricia ons mee naar het meer. Hier leerden we wat vrienden van Patricia kennen en hebben we heerlijk in het water afgekoeld. Na een tijdje in het water met de bal gespeeld te hebben liepen we weer terug naar het plekje waar iedereen zat. Terwijl we aan kwamen lopen hadden we al in de gaten dat er iets gaande was, maar wat wisten we nog niet. Toen we dichterbij kwamen bleek er een akkefietje te zijn tussen een eigenaar van een boot en wat zwemmers. De eigenaar van de boot was hem compleet aan het flippen en schreeuwde het hele strand bij elkaar. Je hebt bepaalde secties waar je alleen mag varen en alleen mag zwemmen en schijnbaar hadden mensen in de vaarsectie gezwommen. En om aan te kaarten dat dit niet mocht had hij ze (volgens zeggen, wij hebben het niet gezien) de zwemmers bijna ondersteboven gevaren. Het was een heus spektakel om te zien en waren blij dat we eerder door de vrienden van Patricia gewaarschuwd waren dat we daar niet mochten zwemmen, anders hadden wij dezelfde fout gemaakt als de zwemmers. Na een tijdje kwam zelfs de politie nog langs! Er werd ons wel op het hart gedrukt dat we nu een hele foute Nieuw Zeelander hadden gezien en dat over het algemeen de Nieuw Zeelanders echt niet zo waren. Niet dat het ons wat uitmaakte, weer wat sensatie meegemaakt he!

Na het zwemmen zijn we terug na het huis gegaan om nog wat te eten, we hadden tijdens het zwemmen al heerlijke broodjes met hertenworstjes gehad (een kennis van Patricia&Dean is jager en daar krijgen ze hun vlees van, heel biologisch wel!) en we kregen nu nog een broodje en wat chips erbij. Ook waren Dean en Timo (hun oudste zoon van 14) inmiddels thuis en hebben we ook die begroet. Dean had een hele lange tocht gehad vandaag en is na het eten vroeg naar bed gegaan. Wij hebben samen met Patricia nog een biertje gedronken en gezellig wat gekletst. Het was dan ook al wat later toen wij ook naar bed gingen, maar dat was alleen maar fijn want zelfs nu was het amper uit te houden op de slaapkamer door de hitte.

Wanaka – Nieuw Zeeland dag 5

Vandaag hebben we een beetje uitgeslapen (voor zo ver dat kon met de warmte) en hebben de ochtend vooral gespendeerd met verhaaltjes en foto’s uploaden. Daarna zijn we op de fiets gestapt en met Aiden naar Puzzle World gegaan (dat hadden we hem gisteren beloofd). Puzzle World is een soort interactief museum met allemaal optische illusies en met een doolhof buiten! Toen ik met mijn ouders en broers 13 jaar geleden op wereldreis was zijn we ook hier langs geweest en mijn vader heeft het er nog steeds over. Volgens mij was het zijn highlight van Nieuw Zeeland haha. We zijn op de fiets gestapt en richting het museum gefietst. De laatste 0,5 kilometer voor het museum moest je een hele hoge bult op fietsen, waar ik extreem veel moeite mee had. Joris en Aiden verdwenen steeds verder weg en terwijl mijn conditie niet optimaal is kon ik niet geloven dat ik er zo veel moeite mee had. Ik trapte de longen uit mijn lijf maar kwam amper vooruit, toen ik afstapte om maar te gaan lopen zag ik dat mijn band platter dan plat was. Net mijn geluk weer haha. Toen ik de bult bijna helemaal omhoog was zag ik Joris in de verte tegemoet lopen, hij vroeg zich toch af waarom ik zo langzaam met fietsen was haha.

Na deze kleine workout zijn we maar snel naar binnen gegaan om in de airco af te koelen. Het museum was erg leuk, ze hadden ook een kamer waar alles schuin was en je werd er op het laatst gewoon helemaal duizelig van. Ook Aiden had het volgens mij goed naar zijn zin. Nadat we binnen alles hadden uitgecheckt zijn we naar aan het doolhof buiten begonnen. Dat was nog een behoorlijke opgave. We hadden best veel moeite om de goede weg te vinden en het was ook een groot doolhof. Daarnaast was het echt mega heet en ik zweette me kapot. Ook Aiden had al een rood aangelopen hoofdje dus toen we alle uitkijktorens hadden gevonden zijn we zo snel mogelijk op zoek gegaan naar de uitgang. Eenmaal terug in het museum hebben we een waterijsje gehaald om lekker af te koelen.

Daarna ben ik door Patricia opgehaald en zijn Joris en Aiden weer op de fiets gestapt. Met Patricia ben ik naar de stad gegaan om de fiets bij de fietsenmaker te droppen. Daarna terug gegaan om Aiden op te halen die zeilles had en ben ik bij Patricia uitgestapt. Na even gechilld te hebben kwam moest Patricia Aiden weer op halen en zijn we mee de stad in gegaan. Hier hebben we wat winkeltjes bekeken en wat rond gelopen en samen met Aiden en Patricia ons tweede ijsje van de dag gehad.

Terug bij het huis hebben we onze zwemspullen gepakt en zijn we weer richting het meer gegaan, dit keer wel op een andere plek (het meer is heel groot dus keuze genoeg). Aiden had ons al vertelt dat er veel sinkholes waren dus we moesten een beetje oppassen. Het water was erg ondiep maar wel lekker om even in te badderen. We hebben een tijdje met de bal overgegooid en zijn daarna eruit gegaan. Terwijl we naar de kant liepen stapte Joris in een sinkhole en verdween tot halverwege zijn boven been in de grond! Het was een grappig gezicht om hem zo plotseling te zien struikelen, maar ik geloof wel dat de sinkholes best gevaarlijk kunnen zijn, vooral met kleine kinderen.

Toen we terug bij het huis kwamen waren Dean en Timo ook weer thuis en niet veel later konden we aanschuiven voor het eten. We aten heerlijk kip uit de oven met pompoen, salade en aardappeltjes. En als toetje had Dean cake met ijs en fruit gemaakt, dus we hebben voor de derde keer vandaag ijs gehad. Na het eten zijn Joris en ik redelijk snel naar boven gegaan en hebben daar nog een serie gekeken.

Wanaka – Nieuw Zeeland dag 6

Vandaag ging ons wekkertje om half 6 aangezien we de Rob Roys Glacier Walk wilden gaan doen. Na een klein ontbijtje zijn we in de auto gestapt. Al snel nadat we de stad uitgereden waren kwamen we op een gravelroad. En niet zo maar een, alles hotste en botste in de auto en het losse servies maakte zo’n kabaal dat we eerst moesten stoppen om het vast te zetten. Na een poosje rijden begonnen we zelfs te twijfelen of onze auto het wel zou overleven. De weg was ook akelig lang, 25 kilometer, om op zo’n manier te rijden. Om 7 uur kwamen we eindelijk aan bij de parkeerplaats en konden we opgelucht onze auto zonder opgelopen schade neerzetten.

Bij de parkeerplaats was het dik inpakken (want het was akelig koud nog), even plassen en gaan! Het voordeel aan de lange gravel road was dat we al tijdens het rijden in een ontzettend mooi gebied zaten en aangezien we vroeg vertrokken waren was er verder ook nog niemand te bekennen. Na een kwartiertje wandelen kwamen we aan bij een hangbrug en dit markeerde ook meteen het begin van de Rob Roys Glacier Walk! De wandeling begon meteen goed steil omhoog en ik moet eerlijk toegeven dat ik er ook behoorlijk moeite mee had. Met tong op de schoenen wist ik mezelf omhoog te werken, aan die conditie moet toch nog een beetje gewerkt worden! We namen dan om de zoveel tijd ook een welkome adem en drinkpauze. Na anderhalf uur lopen kwamen we uit bij het eerste uitkijkpunt en hier konden we de eerste blik op de gletsjer en de watervallen werpen. Na even van het uitzicht genoten te hebben begonnen we aan de tocht naar het tweede uitkijkpunt. Dit was nog zo’n halfuur steil omhoog wandelen. Je merkte wel dat je een stuk omhoog gelopen was want er was steeds minder begroeiing en toen we bijna bij het tweede uitkijkpunt waren lieten we het bos ook achter ons. En wauw, bij wat een waanzinnig uitzicht eindigden we! Omgeven door de hoge bergen en tientallen watervallen doemde een grote gletsjer op. Waar we bij het eerste uitkijkpunt nog maar een klein stukje van de gletsjer konden zien had je nu op een reusachtig stuk zicht. Dit was wel heel vet! We hadden het perfecte tijdstip uitgekozen om te wandelen want terwijl we keken kwam de zon net boven de bergen uit waardoor langzaam alles van het donker in het zonlicht werd gebaad. Ondanks de zon was het hier behoorlijk koud en we waren we blij dat we ons zo dik hadden aangekleed. Op dit prachtige plekje hebben we uitgebreider ontbeten (het kleine beetje wat we vanochtend hadden gegeten was alleen om op weg te komen). Na het ontbijt kwamen er in de verte langzaam steeds meer mensen aan lopen dus dit was onze cue om weer te vertrekken. Na een laatste blik op de gletsjer en al zijn pracht zijn we aan onze tocht naar beneden begonnen. Zo’n 3,5h nadat we vertrokken waren kwamen we weer bij de auto aan. Je merkte meteen het temperatuurverschil met boven en de jassen konden weer uit!

Nadat we ons ontdaan hadden van onze wandelschoenen (na het wandelen is het zo lekker om slippers aan te trekken) zijn we in de auto gestapt en kon het hobbelen en bobbelen over de gravelroad weer beginnen. Joris reed en ik merkte dat ik toch wel moe was door het vroege opstaan en ik ben onderweg ergens nog ingedommeld. Toen we weer bij Patricia waren was ik nog steeds er moe en heb ik eerst even een dutje op de bank gedaan. Joris heeft nog gebeld met learn-to-fly-Wanaka, voor een vliegles voor morgen. Maar aangezien het morgen niet zo goed weer wordt en wij nog langere tijd in Nieuw Zeeland zijn raadden ze hem aan om de vliegles een andere keer te doen. Na mijn ‘powernap’ (ik had ruim een uur geslapen) hebben we een lekkere lunch gehad (wafels!) en toen zijn we richting het meer gegaan. Hier hebben we een tijd ons vermaakt door met een bal in het water over te gooien en bij elkaars gebied proberen te scoren. Na een goede start moest ik uiteindelijk toch mijn nederlaag toegeven nadat Joris nipt gewonnen had. We zijn toen uit het water gegaan en even in de zon opgedroogd. Het leek ons een leuk idee om als avondeten een soort picknick te houden op het strand dus toen we opgedroogd waren zijn we naar de supermarkt gegaan om wat eten te halen. Dit (stokbroodje met smeersel, salade en wat chippies) hebben we vervolgens opgesmikkeld op het strand.

Rond 8 uur zijn we terug gegaan naar Patricia en hebben we op onze kamer nog allebei apart een serie gekeken en zijn daarna gaan slapen.

Wanaka – Nieuw Zeeland dag 7

Vandaag verlaten we Wanaka weer, maar voordat we vertrekken wilden we eerst nog optimaal gebruik van ons verblijf bij Patricia maken. We hebben daarom ’s ochtends eerst al onze resterende verhaaltjes/foto’s upgeload en onze auto uitgezocht. Toen dit klaar was konden we op pad! We willen vandaag naar Glenorchy gaan, dit is een dorpje 45 min rijden vanaf Queenstown en hier hebben Patricia en Dean gewoond (en nog steeds een huis) voordat ze naar Wanaka zijn verhuisd. Toen ik vier jaar geleden in Nieuw Zeeland was heb ik een groot gedeelte van die tijd ook in Glenorchy doorgebracht, het leek me daarom ook leuk om te zien of het veranderd was en om Joris rond te leiden.

We hebben ditmaal de ‘kortere’ weg naar Queenstown genomen, dwars door de bergen. Dit was wederom weer een waanzinnig mooie rit. Onderweg hebben we een aantal keer nog fietsers ingehaald die de strijd tegen de berg aan het aangaan waren. Respect hoor om hier in Nieuw Zeeland te fietsen. In Queenstown hebben we eerst nog wat boodschappen gedaan en getankt bij de Pak’n Save, onze nieuwe favoriete winkel! Hierna zijn we richting Glenorchy gaan rijden, maar na zo’n halfuur rijden stond er een politieauto overdwars op de weg en moesten we stoppen. Er bleek een boom omgevallen te zijn en die had in zijn val een elektriciteitsmast meegenomen en dit versperde de weg. Aangezien het nog niet zo lang geleden was gebeurt werd ons aangeraden om weer om te draaien. We zijn toen een eindje terug gereden naar een picknickplek langs het meer om hier te wachten tot de weg weer open ging.

In Wanaka hadden we de nieuws- en weerberichten in de gaten gehouden en ze hadden erge storm voorspeld voor de komende dagen (die vandaag in de loop van de dag zou beginnen). Aangezien nu het zonnetje nog prachtig scheen besloten we nog zo veel mogelijk van het lekkere weer te genieten. We hebben tot 5 uur lekker langs het water gechilld, maar toen om 5 uur de weg nog niet open bleek te zijn hebben we andere plannen gemaakt. In plaats van naar Glenorchy hebben we een camping in Kingston geboekt, een plaatsje meer zuidelijk en op de weg naar Milford Sound. Toen we eenmaal deze nieuwe plannen hadden gemaakt zijn we ook snel op pad gegaan om nog een beetje op tijd bij de camping te komen.

Bij de camping aangekomen hadden we geluk dat we gebeld hadden, de mevrouw van de camping vertelde dat (mede vanwege de slechte weersvoorspellingen) ze al mensen weg had moeten sturen. Maar wij hadden gelukkig nog een plekje! Er verschenen inmiddels ook al een paar donkere wolken aan de hemel. Deze camping had een keuken en hier hebben we ons avondeten gekookt. We kwamen hier er ook achter dat de wereld maar klein is want alle andere campinggasten waarmee we de keuken deelden waren Nederlands! We zijn dus zo snel mogelijk weggesneld uit de keuken! Nee grapje haha. Het was wel leuk om hun verhalen te horen.

De donkere wolken die we eerder hadden zien aankomen bleken een loze dreiging geweest te zijn en waren rustig weer verder gedreven. Nog geen tekenen van de gevreesde storm dus! De rest van de avond hebben we gespendeerd in de tv kamer waar we ons vermaakten met een kaartspelletje wat we op de laptop ontdekt hadden. Toen we de tv kamer verlieten om te tandenpoetsen was het zachtjes begonnen met regenen. Tot nu toe viel het slechte weer wel mee, een beetje miezer overleven we wel. Pas toen we in bed lagen begon het echt los te gaan, gelukkig dat het slechte weer uitgesteld was want zo hebben we nog een prachtige dag gehad!