Australië - Bundaberg & Bruno & Elaine

Hier alweer ons laatste verslag van het prachtige Australië. Helaas moeten we dit land alweer verlaten, maar we willen eigenlijk zo snel mogelijk weer terug komen om het verder te ontdekken! We zijn nog wel met een highlight geëindigd, want we hebben gesnorke ld in het Great Barrier Reef! Hoe dat was kun je hieronder lezen!

https://photos.app.goo.gl/PWZTZXflMBKhiLhG3

Bundaberg dag 1 – 21 januari

Begin van de middag arriveerden we in Bundaberg. Het was een stadje van redelijke grootte maar met bijna niemand te zien op straat. Nadat we een plekje op de camping hadden uitgezocht zijn we wentelteefjes gaan bakken voor de lunch. De combinatie van een niet zo vol gasflesje en wat wind zorgde ervoor dat dit voor geen meter lukte. De pan wilde absoluut niet warm worden en na een uur bakken hadden we allebei pas 1 wentelteefje gehad…

Na deze niet zo succesvolle lunch zijn we boodschappen gaan doen, natuurlijk bij de Aldi! Toen we voldoende hadden ingeslagen bij de Aldi zijn we naar een winkelcentrum iets verderop gegaan. Ik wilde namelijk nog wel graag een jurkje erbij en aangezien we verder toch niks voor de dag gepland hadden was dit een mooie tijdsbesteding. Het was een mooi groot winkelcentrum, maar er waren niet veel winkels open. Een van de winkels die wel open was, was de K-mart. Dit is een soort grote hema-achtige winkel met van alles en nog wat. Daar heeft Joris twee nieuwe zwembroeken gekocht (zijn oude waren nodig aan vervanging toe) en heb ik een jurkje kunnen vinden. Ook was er nog een soort action-achtige winkel waar we ons even vermaakt hebben en wat klein prut hebben gekocht.

Rond 4 uur gingen alle winkels dicht en we zijn toen weer terug naar de camping gegaan. Daar hebben we eerst een snorkeltour voor morgen geboekt, bij het Lady Musgrave eiland in de buurt (zo’n beetje het begin van het Great Barrier Reef). Toen de tour voor morgen geboekt was hebben we allebei van een heerlijke douche genoten en na een beetje herorganiseren zijn we met het eten begonnen. Nadat we het eten op hadden bleek dat er op de camping ook een buitenkeukentje was, met een tv! Hier hebben we de rest van de avond gespendeerd (Australian Open was namelijk op tv en dat wilde Joris erg graag zien). Ook hebben we nog wat nuttige dingetjes gedaan zoals alvast een camping geboekt in Queenstown (Nieuw-Zeeland). We zijn daarna netjes op tijd naar bed gegaan aangezien morgen ons wekkertje al om 6 uur gaat!

Bundaberg dag 2 – 22 januari

Snorkelen in het Great Barrier Reef is eigenlijk wel een must-do in Australië en vandaag gaan we het ervaren! Nadat de wekker ging zijn we meteen vertrokken en hebben we pas op de parkeerplaats van onze tourorganisator snel een yoghurtje en een banaan als ontbijtje naar binnen gewerkt. We waren precies op tijd want niet veel later mochten we aan boord van ons schip voor de dag. Het was een erg mooi en ruim schip en bij binnenkomst werden wij ingedeeld bij de schildpaddengroep. Aan boord kregen we allereerst een morning tea met wat lekkers erbij (dat ging er natuurlijk wel in!) en daarna ben ik vrij snel in slaap gevallen.

Joris maakte me wakker toen we op onze bestemming aan waren gekomen. Tijdens de dag had je drie activiteiten: snorkelen, een wandeling op Lady Musgrave eiland en een tochtje met een glazenbodem boot. De schildpaddengroep (wij dus) ging als allereerste de wandeling op het Lady Musgrave eiland doen. Dit was een (door mensen) onbewoond eiland, met als enige inwoners vogels. Maar het waren dan wel heel… erg…. veel….. vogels. Overal waar je op het eiland keek zaten vogels in de bomen en om je heen. Alles zat ook onder de vogelpoep en er hing een doordringende geur in de lucht. Ondanks het feit dat ik een beetje angsten had dat er een vogel op mijn hoofd zou poepen was het wel een erg bijzondere ervaring. De bomen zagen er ook uit als versteende bomen en dit in combinatie met de vele vogels gaf net het gevoel alsof het een locatie was die uit een boek kwam. De ervaring werd pas echt gaaf toen we op het strand liepen en onze reisgids in de struiken een enorme schildpad ontdekte. Deze was waarschijnlijk uitgeput en op het eiland aan het uitrusten. Joris had eerder op het strand al een paar keer iets ver weg op de zee gespot wat op een schildpad leek, maar om zo’n reusachtig beest van dichtbij te zien is wel heel erg indrukwekkend.

Na deze gave ontmoeting zijn we aan boord van de glazenbodem boot gestapt (een boot met een glazen bodem zoals de naam al zegt) en hier zagen we nog wat meer van de onderwaterwereld waaronder nog een schildpad, een reusachtige vis en een aantal prachtige koraalvissen. We werden al helemaal enthousiast en konden niet wachten tot we deze onderwaterwereld van dichtbij mochten ontdekken met het snorkelen. Na een kleine buffetlunch was het zo ver en konden we in het water springen.

Snorkelen is op zichzelf al erg leuk maar als je het in zo’n mooie omgeving doet is het nog vetter. Af en toe kwam het koraal zo hoog dat ik bang was dat ik er tegen aan zou komen met zwemmen. Naast het koraal waren er talrijke vissen te zien en een aantal dingen waarvan ik niet wist wat ze waren. Maar we hoopten toch echt ook nog een schildpad te zien tijdens het snorkelen. En niet veel later was het raak, Joris gebaarde me dat ik op moest kijken en daar zwom een schildpad langs! Terwijl we achter hem aan zwommen om iets beter zicht te krijgen kwamen we er nog een tegen! Dit bleek slechts een voorproefje te zijn want gedurende het snorkelen hebben we er zeker ruim tien gezien! Ontzettend gave ervaring! De twee uur snorkelen vloog dan ook echt voorbij en voor we het wisten was het al weer tijd om terug aan boord te gaan. Daar kregen we nog een afternoon tea.

We merkten dat we allebei best moe waren geworden van het snorkelen en zijn ook vrij snel in slaap gevallen en we werden pas weer wakker toen we al aangemeerd waren. Terug op de camping hadden we ook behoorlijke trek gekregen dus zijn we snel aan de slag gegaan met het maken van een lekkere rode curry. Tijdens het eten koken waren we nog getuige van een enorme groep vogels die aan hun trek begonnen was. En met enorm bedoel ik ook echt enorm, een halfuur lang vlogen er zo veel vogels langs dat de hele lucht bezaaid was met zwarte stipjes. Terwijl we dit aanschouwden zakte de zon onder en dit zorgde ervoor dat het er prachtig uitzag. Een mooi einde van een erg leuke dag!

Reisdag naar Forestdale – 23 januari

Na het ontbijtje ’s ochtends zijn we naar het winkelcentrum gegaan om een kleinigheidje voor Bruno & Elaine te halen. Na al hun hulp en gastvrijheid was een bedankje niet meer dan gepast. Hiervoor zijn we weer naar de K-mart gegaan en daar hebben we een chocoladepakket samen gesteld. Hierna hebben we nog wat rondgestruind en lekker koffie gedronken met een heerlijk gebakje erbij (om een beetje afscheid van Australië te nemen).

Toen we de koffie op hadden zijn we terug naar ons busje gegaan en was het tijd om richting Brisbane te rijden! Het was een aardig eindje rijden (ruim 4 uur rijden) dus we hebben voornamelijk kilometers gemaakt. Wel hebben we nog een fijne lunchpauze gehad bij een leuk picknickplekje met lekkere broodjes ham.

Eind van de middag kwamen we bij Bruno & Elaine aan en na wat nieuwtjes uitgewisseld te hebben restte ons te taak om onze camper uit te ruimen en schoon te maken. Dit bleek nog een aardig karweitje te zijn omdat we alles weer in onze backpacks moesten zien te krijgen. Wonder boven wonder hebben we alles weer in onze rugzakjes weten te krijgen en hebben we ook het busje spik en span weten te krijgen. Tijdens het opruimen kwam ik wel tot de ontdekking dat ik wat miste: mijn e-reader was nergens te bekennen… Na alles opnieuw overhoop gehaald te hebben was hij nog steeds niet terecht en we zijn bang dat hij onderweg ergens uit het busje is gevallen. Ontzettend balen….

Tijdens het avondeten werd ik gelukkig weer wat opgevrolijkt want zoals altijd was het weer ontzettend lekker en gezellig. We hadden heerlijke kip uit de oven met salade en er werd veel gelachen aan tafel. Vooral om Bruno moesten we erg lachen. Toen we bij Frank waren had hij ons al verteld over een gerecht wat hij ontzettend lekker vond en wat we echt moesten proberen, ik heb geen idee meer hoe het heette maar het klonk als ‘scrubbideewubbi’ of iets in die trant. En het was een gerecht gemaakt van een soort larve achtige, dikke wormen. Bruno zwoor erbij en vond dat het net als kip smaakte. En nu we echt kip aan het eten waren werd natuurlijk de grap gemaakt dat dit eigenlijk de wormen waren. Ondanks Bruno’s erewoord dat het echt lekker was en dat we het eens moesten eten ben ik blij dat wij deze Australische delicatesse niet hebben hoeven te proberen.

Na het eten hebben we de bus helemaal klaar gemaakt voor het inleveren en daarna nog een film op tv gekeken (afwisselend met af en toe naar tennis flitsen). De film was pas laat afgelopen dus we zijn wat later dan gebruikelijk naar bed gegaan. Maar dat kan ook wel eens voor de verandering!

Forestdale – 24 januari

We wilden ’s ochtends vroeg vertrekken om ons busje in te leveren, maar Bruno had dit ons afgeraden aangezien van 6 - 10 uur alles behoorlijk vast staat. Dus om de file te vermijden hebben we eerst wat verhaaltjes getypt en upgeload. Ook hebben we iets typisch Australisch geproefd: vegemite (oa. bekend van het liedje ‘down under’ van men at work)! We waren aangenaam verrast door dit zoute smeerseltje, misschien zelfs voor herhaling vatbaar! Toen het 10 uur was geweest zijn we richting Appollo gegaan om ons trouwe busje weer in te leveren. We hebben wel ontzettend genoten van het kamperen erin, zo erg zelfs dat het ons heeft geïnspireerd om in Nederland zelf een busje te gaan kopen en die om te bouwen tot camper.

Bij Appollo Brisbane ging alles (gelukkig!) een stuk soepeler dan in Sydney. Hier kregen we ook een bevestiging dat we echt slecht geholpen waren want de medewerker van Brisbane merkte zelf ook al op dat ze een aantal dingen vergeten waren. Nadat we het busje in hebben geleverd hebben we toch een klacht ingediend voor de defecte spullen en vooral vanwege de vreselijke behandeling in Sydney.
Toen we echt definitief afscheid van ons busje hadden genomen zijn we naar het treinstation in de buurt gelopen. Daar moesten we even uitzoeken welke trein we moesten hebben. We moesten nog ruim een halfuur wachten totdat onze trein kwam en we hebben ons vermaakt met het kijken naar leuke ideeën voor het zelf ombouwen van busjes.

De treinrit duurde driekwartier en we hebben in de trein een aflevering van Suits gekeken. Bij het station werden we door Elaine opgehaald (gelukkig maar want het was vanaf het station nog best een eindje rijden naar hun huis). Je merkt hier wel dat de afstanden echt groot zijn, want Forestdale wordt als onderdeel gezien van Brisbane, maar met heen en weer rijden ben je toch zo een uur kwijt.
We werden door Elaine bij het huis afgezet, zelf ging ze eerst nog naar de slager om wat vlees te halen voor de Aussie barbecue van vanavond!

Ze vonden dat we onze laatste avond in Australië met een echte Australische maaltijd af moesten sluiten dus we worden op een barbecue getrakteerd. De rest van de middag hebben we echt alles klaar gemaakt voor vertrek en daarnaast een beetje ontspannen aangezien vannacht een kort nachtje gaat worden. Toen Bruno begon met barbecueën is Joris daar bij gaan kijken en ik heb wat met Angie en Elaine gekletst. De barbecue zelf was om te smullen (zoals eigenlijk al het eten wat we hier krijgen, we gaan tonnetje rond naar NZ). Ze hadden worstjes en steak, de steak was zo mals dat het bijna op je tong wegsmolt. Ook dit avondeten was weer ontzettend gezellig. Na de overheerlijke barbecue werden we nog getrakteerd op een lekker toetje: chocolade cake met chocolade mousse :O!

Bommetje vol namen we alvast afscheid van Angie en zijn we na wat tv kijken op tijd naar bed gegaan, want de wekker gaat om 4 uur weer af!

Forestdale dag 2 – 25 januari

Met kleine oogjes wisten we ons met moeite uit bed te werken. Stilletjes werkte ik mijn ontbijt naar binnen terwijl Joris al gezellig wat met Bruno aan het kletsen was (die staat iedere dag om 4 uur op dus die was al een en al energie). Na het ontbijt namen we ook afscheid van Elaine (die speciaal voor ons was opgestaan) en was het tijd voor ons laatste ritje in Australië!

Het was ongeveer een uurtje rijden na het vliegveld en daar namen we ook afscheid van Bruno. Wat een geweldige mensen met al hun goede zorgen en hulp! Na een laatste blik op de buitenwereld van Australië geworpen te hebben liepen we bepakt en bezakt het vliegveld binnen. Na onze bagage ingecheckt te hebben zijn we een kopje koffie (voor mij warme chocomelk) gaan drinken en na een beetje wachten was het al tijd om te boarden! Wat definitief afscheid nemen van Australië betekent! Wat hebben we de afgelopen vier weken ontzettend genoten van de prachtige natuur, het fantastische wildlife en alle super vriendelijke en chille mensen! De plannen om in de toekomst voor een langere periode terug te komen zijn dan ook al in de maak!