Laos - Huay Xai & Slowboat

Hallo mensen!

Het is al weer eventjes geleden sinds we wat gepost hebben maar hier de verhalen van onze eerste paar dagen in Laos. Door ons strakke en drukke reisschema hadden we geen tijd gehad om wat te posten, maar de komende tijd worden de meeste verhalen online gezet. Genoeg leeswerk weer dus haha!

Hieronder de link voor de foto die bij het verhaal horen:
https://photos.app.goo.gl/h4imzV6VD2fhwwt03

Liefss


Reisdag naar Huay Xai – 13 november

Om 8 uur vertrok onze bus naar de grens met Laos. De rit was comfortabel en ging snel voorbij. Vlakbij de grens moesten we de bus uitstappen en werden we met tuktuks naar de daadwerkelijke grens gebracht. Die zag er heel groot, schoon en vooral er rustig uit. Na de gebruikelijke bureaucratie werden we met een bus over de brug naar Laos gebracht. Ook aan de kant van Laos zag de grens er schoon en rustig uit, toch wel een verschil met de grensoversteek met Myanmar haha! Na wat onderhandelen besloten we een tuktuk te delen met wat andere toeristen naar Huay Xai. Dit is een dorpje dat redelijk dicht bij de grens lag en vanuit hier vertrekt de slow boat naar Luang Prabang, een grote populaire stad in Laos. We hebben veel positiefs gehoord over de slow boat, die er twee dagen over doet om van Huay Xai naar Luang Prabang te komen dus dit leek ons wel een leuke manier van reizen.

In Huay Xai hebben we eerst een telefoonkaartje geregeld voor in Laos en zijn daarna ergens gaan zitten voor een erg verlate lunch (het was inmiddels al half 5). Tot onze verrukking hadden ze hier heerlijke broodjes (komt natuurlijk omdat Laos een Franse kolonie is geweest). Onder het eten gingen we meteen opzoek naar accommodatie voor de nacht. Maar dat bleek niet meer nodig te zijn, na het eten vroeg de eigenaresse namelijk of we nog een kamer zochten aangezien zij er wat in de aanbieding had. De kamer was niet duur en zag er prima uit dus we besloten akkoord met haar te gaan. Ook boden ze tickets voor de slow boat aan dus dat was ook meteen geregeld! Op de kamer hebben we ons opgeschoond, even gerelaxed en ons wat meer ingelezen over Laos.

In de avond hebben we nog gezellig gegeten bij een leuk tentje, waar we algauw door een grote groep uitbundige, schreeuwende Aziaten werden vergezeld haha. Onze eerste indruk van Laos is tot nu toe positief! Huay Xai zag er schoon en rustig uit maar toch zeker ook gezellig! Morgen zullen we meer van Laos zien en dan met name de natuur. We zijn daar er benieuwd naar!

Slowboat dag 1/2 – 14 november

Na een goed ontbijtje werden we opgepikt om naar de slow boat gebracht te worden. We hadden meteen twee heerlijke broodjes laten inpakken om als lunch mee te nemen. De boot vertrok pas wanneer die vol zat en aangezien hij nog niet eens voor een kwart gevuld was hadden we nog even de tijd om rond te zwerven. Deze tijd hebben benut om een lekkere fruitshake te halen en wat fruit voor onderweg. Eenmaal terug bij de boot bleek die al zo goed als vol te zitten en niet veel later vertrokken we dan ook. De boot zat propvol maar we hadden gelukkig redelijk goede plekken in het midden van de boot. Helaas konden we net niet goed over de rand van de boot naar buiten kijken (ik in ieder geval, Joris kon denk ik wel wat beter naar buiten kijken). Maar we hadden wel weer gezellige buren: een Nederlandse stel. Hiermee hebben we gedurende de boottocht veel gekletst. Ondanks het beperkte zicht viel de Laose natuur absoluut niet tegen. Langs de rivier zagen we veel bergen en bossen, pure ongerepte natuur op zijn mooist! De tijd op de boot hebben we volgemaakt met rondkijken, lezen en slapen. Aan het eind van de middag kwamen we bij de stop voor de nacht aan: Pakbeng. Pakbeng was een klein dorpje, niet veel meer dan één straat eigenlijk. Het bestond puur omdat de slowboat daar stopt. Op de boot hadden we al een reservering gemaakt bij een hostel, maar toen we rondvroegen bleek alles daar een stuk goedkoper te zijn. We dachten dat we nog wel gemakkelijk konden annuleren dus besloten we om gewoon bij zo’n goedkoper hostel te verblijven.

Eenmaal op de kamer werd Joris op de badkamer meteen verrast door een van zijn favoriete vriendjes. Op de muur zat namelijk een gigantische spin, toen hij mij dit vertelde was ik een beetje argwanend. Want als Joris zegt dat een spin gigantisch is kan dit soms nog wel overdreven zijn, maar dat was dit keer niet zo! De spin was met gemak even groot als een uitgespreide mannenhand, te groot om een glas overheen te zetten en naar buiten te gooien dus! De hostelmevrouw moest in actie komen om hem naar buiten te jagen.

Na dit korte avontuurtje had Joris niet veel zin om nog langer in de kamer te blijven en gingen we op pad. Als eerste wilden we naar het hostel gaan waar we in eerste instantie een kamer geboekt hadden om die te annuleren (dit was namelijk via de app helaas niet gelukt). Dit bleek makkelijker gezegd dan gedaan want niemand sprak een woord Engels. Na verschillende vergeefse pogingen om te communiceren ging de eigenaresse op pad om een dorpsgenoot die wel Engels kon te halen. Hierna leek het geregeld te zijn en konden we wat gaan eten.

Ons oog viel al snel op een Indiaas restaurant met uitzicht over het water. Het eten was weer verrukkelijk, Indiaas eten bevalt ons iedere keer weer meer! We hadden dan ook vrij veel verschillende gerechtjes besteld, maar deze waren niet zo groot dus de hoeveelheden waren perfect! Onder het eten hebben we nog een potje gekaart, maar toen het eten op was vonden we dat we er niet veel langer konden zitten. Tijdens het eten hadden we flyers gekregen van barretjes in de buurt waar je bij binnenkomst o.a. gratis whisky kreeg en waar je verschillende spellen kon doen. Na wat wikken en wegen besloten we zo’n barretje een kans te geven en liepen we daarheen.

De weg ernaartoe was nogal donker en afgelegen en ik was dan ook benieuwd wat voor een bar het zou zijn. Toen we de hoek naar de bar omsloegen zag het er echter ontzettend gezellig en druk uit! Goede keuze dus! Bij binnenkomst kregen we inderdaad een gratis glaasje whisky (doe je mij niet heel veel plezier mee, maar Laos staat best bekend om zijn whisky dus proberen moesten we in ieder geval he!). Na de whisky achterover geslagen te hebben, hebben we ons aan een potje beerpong gewaagd. Hier werden we snel uitgedaagd door twee jongens (een Nederlandse en een Engelse jongen). Helaas hebben we na een dikke voorstand toch verloren. Na dit potje wilden we even rustig zitten, aangezien alle tafeltjes bezet waren zijn we bij een Engels stelletje (Joe & Jenny) aan tafel gaan zitten. Dit bleken weer ontzettend leuke gezellige mensen te zijn en we hebben tot aan sluitingstijd met hun gekletst.

Slowboat dag 2/2 – 15 november

Na een klein ontbijtje begaven we ons al vroeg richting de boot. Na wat onduidelijkheden waar we moesten zijn arriveerden we als een van de eersten op de boot. Gelukkig maar ook, want voor vandaag gold wie het eerst komt wie het eerst maalt. Dit betekende dat wij een van de beste plekken hadden op de boot. Doordat we op een verhoging zagen konden we mooi over de rand van de boot kijken. Dit zorgde ervoor dat we tijdens dit tripje nog beter van het uitzicht konden genieten! Ook zaten we vol in het zonnetje, wel behoorlijk warm maar zo konden we mooi een beetje bijbruinen. Verder gold weer hetzelfde liedje als gisteren: een beetje rondkijken, een beetje lezen en een beetje dutten. Het enige jammere wat het mooie uitzicht bedorf was al het afval dat in het water ronddreef. Terwijl ik allerlei rommel langs zag drijven fantaseerde ik wat het allemaal kon zijn. Ik denk dat ik een beetje veel detectives heb gekeken want ik bedacht me dat er misschien ook zo maar een dood iemand tussen kon drijven. Met die gedachte nog in mijn hoofd zag ik in de verte een boomstronk dichterbij drijven dat precies een mens leek. Ik twijfelde of het misschien een beeld kon zijn, maar toen het steeds dichterbij kwam bleek het geen boomstronk te zijn maar een lijk! Mijn gedachtes leken wel een griezelige voorbode voor deze dode man geweest te zijn. Geschrokken keek ik rond of ik de enige was die dit had gezien, toen het Nederlandse stel waar we gisteren naast hadden gezeten me al even geschrokken aankeek bevestigde dit dat ik het toch echt goed had gezien. Verder gaf niemand van de lokale bevolking een kik van het tafereel, misschien is het hier normaal dat zulke dingen gebeuren…

Na dit nare voorval hebben we nog een tijd gevaard en tegen het einde van de middag kwamen we in Luang Prabang aan!